مسیریابی و مدیریت موجودی مراکز بحران

بلایای طبیعی رخدادهایی هستند که انسان دخالت مستقیم در وقوع آنها ندارد ولی به علت گستردگی و تأثیر بر منابع مادی و انسانی ، پتانسیل ایجاد بحران هایی بزرگ را دارند. به این علت که قادر نیستیم تا پیش بینی کنیم که چه زمانی وکجا حوادثی مانند سیلیازلزله رخ می دهد، موثرترین روش برای کاهش آسیب، پیش گیری از حادثه از طریق تحقیق، نظارت، انتشار اطلاعات و آموزش است.امداد رسانی درست و به موقع که شامل رساندن کالاهای امدادی به افراد آسیب دیده می باشد و همچنین خروج به موقع افراد مجروح و انتقال آنها به بیمارستان، در کاهش تلفات و صدمات ناشی از اینحوادث از اهمیت زیادی برخوردار است. از آنجائیکه در بیشتر مطالعات صورت گرفته، دو بحث تحویل کالاهای امدادی و خروج افراد آسیب دیده به صورت دو مبحث جداگانه بررسی شده اند، در این تحقیق سعی در بررسی همزمان آنها داشتهایم.در این پژوهش یک مدل مسیر یابی دو هدفه ارائه شده است. اهداف مدل عبارتند از حداقل کردن تعداد وسیله امدادی مورد استفاده و فاصله پیموده شده توسط هر وسیله و همچنین حداقل کردن کمبود کالای امدادی. بر طبق این مدل وقتیحادثه ای به وقوع می پیوندد، هر وسیله امدادی با طی کردن کوتاهترین مسیر و عبور از گره هایی که نقش نقاط بحرانی راداشتند، به هر گره کالای امدادی نظیر آب، غذا، دارو و... را تحویل داده و با ایجاد ظرفیت خالی افراد مجروح حادثه را به وسیله ی امدادی منتقل کرده و از محل حادثه خارج می کند. با در نظر گرفتن این شرایط فرآیند امداد رسانی سرعتبیشتری پیدا کرده و از این طریق هم کمبود کالای امدادی و هم تعداد افراد مجروح در محل حادثه را به حداقل می رسانیم. به منظور اعتبار سنجی مدل پیشنهادی ،این مدل در نرم افزارGAMSکد نویسی و توسط روش دقیقمحدودیت اپسیلون حل شد. نتایج حاصل علاوه بر مشخص کردن ترتیب بازدید نقاط بحرانی توسط هر وسیله امدادی، مقدار کالایتحویل داده شده به هر نقطه بحرانی و همچنین تعداد افراد مجروح منتقل شده به هر وسیله امدادی را نیز مشخص می کند. مباحثی نظیر عدم قطعیت در تقاضا، اولویت بندی در امداد رسانی و همچنین استفاده از الگوریتم های فراابتکاری مواردی می باشند که می توانند در مطالعات آتی مورد توجه قرار گیرند

کلیدواژه ها:

لجستیک امداد انسان دوستانه ، مسیریابی وسیله امداد ، روش دقیق محدودیت اپسیلون