توسعه کشاورزی و رابطه آن با مدیریت بحران

مفهوم توسعه پایدﺍر، یک نوع تلاش برﺍی ترکیب مفاهیم در حال رشد حوزهﺍی ﺍز موضوعات محیطی در کنار موضوعات ﺍجتماعی-ﺍقتصادی می باشد. توسعه پایدﺍر یک تغییر مهم در فهم رﺍبطه ﺍنسان و طبیعت و ﺍنسان ها با یکدیگر است. مفهوم توسعه پایدﺍر، حاصل رشد و ﺁگاهی ﺍز پیوندهای جهانی، مابین مشکلات محیطی در حال رشد، موضوعات ﺍجتماعی، ﺍقتصادی، فقر و نابرﺍبری و نگرﺍنی ها دربارهٔ یک ﺁینده سالم برﺍی بشر است. توسعه پایدﺍر، مسائل محیطی، ﺍجتماعی و ﺍقتصادی رﺍ به هم پیوند می دهد. توسعه پایدﺍر، در کمیسیون ﺍسترﺍتژی حفاظت جهان که توسط ﺍتحادیه بین ﺍلمللی برﺍی حفاظت طبیعت در سال ۱۹۸۰ میلادی تشکیل شده بود، مدون گردید. عطف به نامه شماره 89383/33947 مورخ 26/7/1385 در اجراء اصل یکصد و بیست وسوم (123) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانون تشکیل سازمان مدیریت بحران کشور مصوب جلسه مورخ 31/2/1387 کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی مطابق اصل هشتاد و پنجم (85) قانون اساسی که با عنوان لایحه به مجلس شورای اسلامی تقدیم گردیده بود، پس از موافقت مجلس با اجراء آزمایشی آن به مدت پنج سال در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ 25/10/1386 و تأیید شورای محترم نگهبان، به پیوست ابلاغ می گردد.فرآیند برنامه ریزی، عملکرد و اقدامات اجرائی است که توسط دستگاههای دولتی، غیر دولتی و عمومی پیرامون شناخت و کاهش سطح مخاطرات (مدیریت خطرپذیری) و مدیریت عملیات مقابله و بازسازی و بازتوانی منطقه آسیب دیده (مدیریت بحران) صورت میپذیرد. کشاورزی فعالیتی سرشار از مخاطرات است. در این فعالیت انواع مخاطرات طبیعی، اجتماعی، اقتصادی و عمدی دست به دست هم داده و مجموعه شکننده و آسیب پذیری برای تولیدکنندگان فراهم کرده است. بی گمان هیچ چیز به اندازه داشتن احساس امنیت برای انسان اهمیت ندارد. به دیگر سخن نیاز به امنیت یکی از نیازهای مهم بشری است. در این مقاله به چگونگی تاسیس و پیشرفت توسعه مدیریت بحران کشور در بخش کشاورزی میپردازیم

کلیدواژه ها:

خسارت ، تاسیس مدیریت بحران ، توسعه