شناسایی و اولویت بندی معیارهای ارزیابی تامین کنندگان با استفاده از تکنیک تصمیم گیری بهترین-بدترین فازی (مطالعه موردی)

با توحه به اهمیت ارزیابی تامین کنندگان، این مطالعه با هدف شناسایی و اولویت بندی معیارهای موثر بر ارزیابی و انتخاب تامین کنندگان در یک واحد تولیدی انجام شده است. از منظر روش شناسی، این مطالعه از نوع کاربردی، آمیخته اکتشافی و مقطعی است که در آن از مدل تصمیم گیری بهترین بدترین فازی جهت اولویت بندی استفاده شده است. جامعه آماری این مطالعه کلیه مدیران و کارشناسان مرتبط با حوزه تدارکات شرکت بوده که همه افراد در مطالعه شرکت داده شده اند. در گام اول بر اساس مطالعات پیشین، همه معیارها شناسایی و سپس با استفاده از مصاحبه تکمیل شد. سپس در مرحله دوم با جمع آوری نظرات خبرگان در خصوص میزان اهمیت بهترین معیارنسبت به سایر عوامل و همچنین اهمیت معیارها نسبت به ضعیفترین معیار ارزیابی، اولویت بندی نهایی انجام شد. یافته ها نشان می دهد که در بین 21 معیار شناسایی شده، به ترتیب قیمت، کیفیت و داشتن استانداردهای تولید، تکنولوژی فنی تامین کننده، ظرفیت و توان مالی، فاصله (موقعیت جغرافیایی)، تعهد به تحویل به موقع و ارتباطات تامین کننده بیشترین اولویت را دارند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی تامین کننده ، تکنیک بهترین- بدترین ، فازی ، تولید