رویکرد ترکیبی تکنیک های بهترین-بدترین فازی و ویکور جهت رتبه بندی پروژه های بهبود شش سیگمای ناب

در دنیای رقابتی امروز تعداد سازمانهایی که از تکنیک شش سیگمای ناب بهره می برند به شدت رو به افزایش است. مفهوم شش سیگما در ابتدا به منظور بهبود کارایی و کیفیت محصولات تولیدی ایجاد شد اما امروزه به طور گسترده توسط موسسه های مالی، بیمارستانها، خرده فروشیها و سایر صنایع خدماتی نیز مورد استفاده قرار میگیرد. یکی از مهمترین مسائل در این خصوص انتخاب پروژه های بهبود شش سیگمای است. هدف این مقاله رتبهبندی و اولویت بندی پروژه های بهبود شش سیگمای ناب با رویکرد ترکیبی روش بهترین بدترین فازی و ویکور میباشد . تعداد 10 پروژه بهبود انتخاب شد و 4 معیار که در تحقیقات پیشین دارای بیشترین فراوانی بوده است موردبررسی قرار گرفت. وزن معیارهای مورد نظر به وسیله روش بهترین-بدترین فازی به دست آمد سپس با توجه به اوزان به دست آمده در این مرحله، پروژه های بهبود شش سیگمای ناب بوسیله روش ویکور الویت بندی گردید. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد که پروژه بهبود 5 دارای بیشترین اهمیت بوده و در اولویت نخست قرار میگیرد. همچنین نتایج نشان داد که انتخاب و اولویت بندی پروژههای بهبود شش سیگمای ناب با استفاده از روش ترکیبی بهترین-بدترین فازی و ویکور به دلیل نیاز کمتر به اطلاعات و مقایسات زوجی سازگارتر میتواند بهترین پروژه را از میان پروژه های بهبود شش سیگمای ناب انتخاب کند.

کلیدواژه ها:

روش بهترین-بدترین فازی ، روش ویکور ، پروژه بهبود ، شش سیگمای ناب