بررسی عوامل موثر بر رقابت پذیری در صنعت فولاد ایران

امروزه جهانی شدن اقتصاد و اولویتهای رقابتی مدرن، سازمانها را وادار به تغییر کرده است. در چنین محیط رقابتی تنها سازمانهایی قادر به رقابت خواهند بود که توانایی و آمادگی لازم جهت تطبیق با شرایط پویا و دائما0 در حال تغییر را داشته باشند. صنعت فولاد کشور با وجود دسترسی به نیروی کار ماهر، منابع عظیم انرژی نفت و گاز، مواد معدنی غنی و موقعیت استراتژی دسترسی به آبهای آزاد، همچنان قیمت شمش فولاد بالاتری را نسبت به برخی کشورهای منطقه از خود نشان میدهد. این در حالی است که در برنامه ششم توسعه کشور، صنعت تولید فولاد و محصولات فولادی بهعنوان یکی از موتورهای محرک اقتصادی کشور به شمار میآید و سهم قابل توجهی را برای رسیدن به رشد اقتصادی 8 درصدی در انتهای این برنامه ایفا میکند. از این رو هدف از پژوهش حاضر، بررسی عوامل موثر بر رقابت پذیری در صنعت فولاد ایران بوده است تا از این طریق بتوان با شناسایی عواملی که بیشترین تاثیر را بر قدرت رقابتی صنعت فولاد میگذارند، گامی مهم در جهت ارتقاء این صنعت برداشت. جامعه آماری شامل کلیه مدیران رده بالای شرکتهای فعال در صنعت فولاد کشور میشود. داده ها از طریق پرسشنامه ارسالی برای 80 نفر از اعضای جامعه آماری پژوهش جمع آوری و مبنای تحلیل داده ها قرار گرفت. بهمنظور تحلیل داده از روش مدل-سازی معادلات ساختاری مبتنی بر حداقل مربعات جزئی استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها حاکی از تاثیر مثبت معنادار شراکت و تواناسازنده های مدیریت دانش بر رقابت پذیری بود.

کلیدواژه ها:

رقابت پذیری ، صنعت فولاد ، شراکت ، مدیریت دانش ، مدلسازی معادلات ساختاری