تعبیه کاتترهای مرکزی (PICC , UVC , UAC , CV Line) در نوزادان

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 13,675

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

INHCMED06_021

تاریخ نمایه سازی: 30 آذر 1398

چکیده مقاله:

نوزادان ترم و پره ترم که به سبب وضعیت های بالینی خود نیاز به بستری طولانی مدت در بخش مراقبت ویژه نوزادان دارند، اغلب نیاز به برقراری راه وریدی باز به مدت طولانی داشته و با توجه به کوتاه بودن مدت نگهداری رگ های محیطی معمولا نیاز به رگ گیری های مکرر پیدا می کنند. از این رو یافتن راهی که با استفاده از آن بتوان با کمترین عارضه دسترسی طولانی مدت به راه وریدی باز را تامین کرد از سیاست های بخش های بستری نوزادان می باشد. PICC Peripherally Inserted Central Catheter) یک کاتتر بلند، نرم و قابل انعطاف از جنس سیلیکون، پلی اورتان یا سیلاستیکی است که از طریق محیط و با جاگذاری در وریدهای بزرگ اندام فوقانی تا ورید اجوف فوقانی امتداد می یابد. در صورت عدم امکان استفاده از وریدهای اندام فوقانی، می توان از وریدهای اندام تحتانی، وریدهای اسکالپ و ژوگولر استفاده نمود. PICC از نظر قطر بین28 - 16Gauge و از نظر طول در محدوده 8-65 سانتی متر قرار می گیرد. در مواردی که نیاز به CVC باشد اما به علت درگیری قفسه سینه در پروسه هایی مانند زخمهای باز و جراحات ناحیه قفسه سینه و گردن، درماتیت و مداخلات جراحی بر روی قفسه صدری محدود شده است می توان از PICC استفاده نمود CVC معمولا از طریق جراحی در ورید سایکلاوین سمت راست تعبیه می شود و انتهای کاتتر در ورید اجوف فوقانی قرار می گیرد. UVC و UAC کاتترهای هستند که در شریان و ورید نافی قرار می گیرند و در مواردی که نیاز به دسترسی فوری عروقی وجود داشته باشد و یا در نوزادانی که نیاز به ارسال گازومتری دارند استفاده می شود. از کاتتر ورید نافی برای تجویز داروها و تجویز سرم برای دوره کوتاه می توان استفاده نمود. به طور کلی اندیکاسیون های استفاده از کاتترهای مرکزی در دوره نوزادی شامل موارد زیر است: نوزادانی که نیازمند درمان های داخل عروقی برای بیش از 5 تا 7 روز هستند، نیاز به بیش از 2 مسیر وریدی در 24 ساعت، نیاز به تجویز TPN و دیگر محلول هایی که می توانند باعث التهاب و آسیب در دیواره وریدها شوند، نوزادان دارای وزن کمتر از 1500 گرم، نوزادانی که قادر به دریافت کافی کالری ازطریق دستگاه گوارش برای رشد نمی باشند و نوزادان مبتلا به آنومالی های پیچیده ( مانند اختلالات قلبی و عروقی مادرزادی و آنومالی های GI). کنتراندیکاسیون ها استفاده از کاتترهای ورید مرکزی شامل نوروپاتی محیطی، اختلال پرفیوژن اندامها، سوختگیها و یا رادیوتراپی اندام، سابقه و استعداد به ترمبوز، درماتیت و یا هماتوم در محلی که کاتتر وارد می شود، جراحت و یا عفونت در اندام مانند استئومیلیت، نسپسیس با کشت خون تایید شده تا منفی شدن جواب کشت) و عدم سازگاری و با وجود شرح حال از حساسیت است.

نویسندگان

بهزاد برکتین

فوق تخصص نوزادان، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی اصفهان