بهبود کیفیت در ترخیص و پیگیری نوزاد نارس

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 397

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

INHCMED06_061

تاریخ نمایه سازی: 30 آذر 1398

چکیده مقاله:

بهبود کیفیت رویکردی سیستماتیک و رسمی برای تحلیل اجرای عملکرد بالینی و تلاش های بهبود آن است. رویکردها با مدل های متعددی برای جمع آوری و تحلیل اطلاعات و آزمون تغییر وجود دارند. مشکلات کیفیتی در مراقبت سلامتی ناشی از واریانس های موجود در بالین، مصرف کم یا بیش مصرفی یا بد مصرفی در خدمات مراقبتی، و عدم انطباق با خواست ها در مراقبت است. تلاش های مشارکتی در بهبود مداوم کیفیت روشی کاربردی برای فهم بهتر و ارتقا ارایه ی مراقبت سلامتی در بخش های مراقبت ویژه نوزادان است. اجزای مهم مورد اشاره در اکثر رویکرد ها برای بهبود کیفیت در بخش مراقبت ویژه نوزادان شامل استفاده از بهترین شواهد در دسترس برای حمایت از تغییر در عملکرد بالین، انطباق تغییرات بالینی با هر بیمارستان و ساختار سازمانی آن، سرآمد بودن، شبکه های مشارکتی درونی و برونی برای تبادل تخصص و ابزارهای الکترونیکی برای جمع آوری و مشارکت است. از نقطه نظر پرستاری اما مرکز توجه در حین ترخیص روی توانمند سازی والدین برای ادامه ی مراقبت از نوزاد است. والدین در طول زمان بستری بودن آن تنش روانی و عاطفی زیادی را متحمل می شوند. این امر ممکن است با نزدیک شدن به زمان ترخیص تشدید شود چرا که آنها شاید خود را آماده ی پذیرش نوزادی با چنین شرایط نبینند. شناسایی تنش زاها اولین قدم برای حمایت والدین برای زمان ترخیص و پس از آن است. یکی از راهکارهای بسیار موکد مراقبت خانواده محور با ارتباط دو جانبه بین والدین و تیم درمانی و مراقبتی است که زمان انتقال مراقبت را با ارایه ی حمایت عاطفی، آموزشی وطبی و ملاقات در منزل فراهم می کنند. در بحث فوق رویکردهای امروزی در این مقوله برای بهبود کیفیت خدمات ارایه شده به نوزادان نارس پس از ترخیص مورد نظر قرار گرفته اند.

نویسندگان

لیدا نیک فرید

استادیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی دانشکده پرستاری و مامایی