مروری بر اثربخشی تغذیه سرنخ محور در مقایسه با تغذیه برنامه ریزی شده در نوزادان نارس

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 535

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

INHCMED06_075

تاریخ نمایه سازی: 30 آذر 1398

چکیده مقاله:

رویکرد تغذیه برنامه ریزی شده از رویکردهایی است که در آن تغذیه از دهان را بیشتر بر مبنای سن و وزن نوزاد مشخص می کنند و بر اساس آن تغذیه موفق، هنگامی رخ میدهد که نوزاد مقدار حجم غذایی مشخص شده را در ساعت خاصی مصرف کند. در رویکرد تغذیه سرنخ محور رفتارهای نوزاد تعیین کننده زمان تغذیه است به این صورت که هر وقت نوزاد سرنخ های آمادگی را نشان دهید تغذیه آغاز می شود و هر زمان سرنخهای توقف و سرنخ های سیری را نشان دهد، تغذیه متوقف خواهد شد. در این رویکرد تغذیه موفق هنگامی صورت می گیرد که تغذیه به صورت ایمن، کاربردی، فردی و متناسب با سطح رشد نوزاد باشد. لذا هدف از پژوهش حاضر، مروری بر اثربخشی تغذیه سرنخ محور در مقایسه با تغذیه برنامه ریزی شده در نوزادان نارس است. روش کار: اطلاعات مورد نیاز از طریق پایگاه های اطلاعاتی Web of Medline ، Scopus ،Pubmed Google Scholar ، science و بانک ها اطلاعاتی ایرانی در بازه زمانی 2000 تا 2019 به دست آمد. بدین منظور از کلیدواژه های زیر استفاده گردید: Infant - Demand Feeding ، Cue - based Feeding Traditional Feeding. Scheduled Feeding.Driven Feeding یافته ها: عمده مطالعات نشان داد تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه تغذیه سرنخ محور و تغذیه برنامه ریزی شده از لحاظ سن جنینی شروع تغذیه دهانی، مدت زمان رسیدن به تغذیه دهانی کامل و مدت زمان بستری در بیمارستان وجود دارد. نتیجه گیری: اگرچه بعضی شواهد با کیفیت پایین نشان می دهد که نوزادان در گروه تغذیه سرنخ محور نسبت به تغذیه بر مبنای روش های سنتی سریع تر به تغذیه دهانی کامل می رسند اما به علت نبود روش قوی در مطالعات مانند عدم استفاده از ابزار ارزیابی دقیق، تاکنون شواهد محکم مبنی بر تاثیر تغذیه سرنخ محور بر نوزادان نارس و خانواده ها وجود نداشته است

کلیدواژه ها:

نوزادان نارس ، تغذیه سرنخ محور ، تغذیه برنامه ریزی شده

نویسندگان

فریده کامران

دانشجوی ارشد گفتاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران،

ستاره ثاقب

فوق تخصص نوزادان، بیمارستان دکتر شریعتی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران،

صالحه تجلی

دانشجوی دکترای پرستاری، مرکز تحقیقات سلامت نوزادان، دانشگاه علوم پزشکی ایران، ایران