بررسی عملکرد و رفتار قاب های بتن مسلح خمشی بهسازی شده با بادبندهای فولادی هم مرکز

یکی از راهکارهای بهسازی ساختمان ها افزودن به سختی سازه است که این کار معمولا با احداث دیوار برشی یا مهاربند فولادی قاب ها میسر می شود. احداث دیوار برشی بسیار پرهزینه است و در عین حال برای کاربری همزمان ساختمان حین اجرا مشکلاتی را به وجود می آودر. افزودن مهاربند به سازه معایب ذکر شده در بالا را ندارد، ضمن آنکه اجرای آن ساده تر از دیوار برشسی است. از طرفی دیگر با افزایش میازن سختی یک سازه مقدار جذب نیروی آن بالا می رود و این سؤال پیش می آید که آیا سازه در این شرایط مقاومت لازم برای تحمل نیروی زلزله را دارد یا خیر؟ در این مقاله تلاش می شود که به این سؤال پاسخ داده شود. در این مطالعه ابتدا سازه هایی با پارامترهای مختلفی نظیر درجه اهمیت، نوع خاک و تعداد طبقات مختلف انتخاب گردیدند. تمامی این سازه ها بر اساس ویرایش دوم آیین نامه 2800 طراحی شدند. در گام بعدی برای هر کدام از این سازه ها یک هدف بهسازی تعیین گردید. و با توجه به اهداف بهسازی در نظر گرفته شده سازه های اولیه مورد بررسی آسیب پذیری قرار گرفتند. در گام بعد به هر کدام از سازه ها مهاربندهای فولادی اضافه گردید و مجددا به بررسی آسیب پذیری سازه ها پرداخته شد تا اثر بادبند در سازه بررسی شود. در نهایت نتایج و رفتار هر کدام از سازه های مهار بندی شده با سازه ای اولیه مورد مقایسه قرار گرفتند. در این مقایسه معایرهای پذیرش، سطح عملکرد مورد نظر برای هر سطح خطر زلزله بود. پس از انجام این مطالعه محدودیت های استفاده از مهابندهای فولادی رد سازه های مختلف بتنی مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که استفاده از مهاربندهای فولادی در بعضی از ساختمان ها نه تنها باعث بهبود سطح عملکرد نمی شود بلکه باعث آسیب پذیری بیشتر آنها می گردد. و در بعضی دیگر، استفاده از مهاربند، نتیجه مناسبی را خواهد داشت. در این گونه ساختمان ها شاهد بهبود سطح عملکرد سازه می باشیم.

کلیدواژه ها:

مهاربندی فولادی ، بهسازی لرزه ای ، سطح عملکرد ، آسیب پذیری ، هدف بهسازی ، سختی سازه