بررسی انواع رویکردهای مقررات سرمایه گذاری در شرکت های بیمه های زندگی

دارایی های شرکت های بیمه به دو بخش ذخایر فنی که بیانگر تعهدات آتی شرکت بیمه و وجوه سرمایه ای که مازاد بر تعهدات هستند، تقسیم می شوند. این دارایی ها باید به بهترین نحو و همسو با منافع بیمه گذاران سرمایه گذاری شوند. مدیران باید همزمان به دو هدف تامین سود و حفظ پول توجه نمایند. در بخش ذخایر فنی، سرمایه گذاری ها اغلب تحت مقررات سرمایه گذاری محدود می شوند. در تعیین محدودیت های سرمایه گذاری دو رویکرد اصلی وجود دارد. در گذشته، سرمایه گذاری ها از طریق یکسری الزامات قانونی محدود می شدند که این هیچگاه کافی نبوده است. در مدل توانگری مالی II به جای چنین محدودیت های کمی، بر ایجاد قواعد کیفی نظیر اصل فرد محتاط تاکید 5 شده است. این رویکرد به متنوعسازی 6 پرتفلیو کمک می کند. بامتنوعسازی پرتفلیو بر اساس اصل فرد محتاط به همراه قوانین توانگری مالی و جهتدهی کلی به قوانین حمایت از بیمه گذاران، میتوان بدون اعمال محدودیت بر دارایی ها از منافع بیمه گذاران حمایت کافی به عمل آورد. از سوی دیگر لازم است فعالیت های نهادهای نظارتی محدودتر شوند و شرکت های بیمه به سمت برقراری سیستم های کنترل داخلی ترغیب شوند. مقررات نیز باید به گونه ای وضع شوند که بیانگر عملکرد واقعی نهادهای ناظر باشند.

کلیدواژه ها:

مقررات سرمایه گذاری ، اصل فرد محتاط ، توانگری مالی