آسیب شناسی بهره وری نیروی کار در صنعت بیمه با رویکرد ریسک منابع انسانی

امروزه دستیابی به رشد ارزش افزوده، از جمله مهمترین اهداف سازمان ها و نهادهای اقتصادی به شمار می رود؛ یکی از عوامل تولید که سهم به سزایی در رشد دارد، نیروی کار می باشد؛ ازاین رو، توجه به مقوله بهره وری نیروی کار و ارتقای آن یکی از مهم ترین انگیزه ها و اهداف مدیران محسوب می گردد. هدف اصلی این پژوهش آسیب شناسی بهره وری نیروی کار در صنعت بیمه با رویکرد ریسک منابع انسانی است؛ مورد مطالعه هفت شرکت منتخب بیمه ای است. در این پژوهش شاخص بهره وری نیروی کار با رویکرد تحلیل روندی مورد بررسی قرار گرفته و در بخش بعدی از مدل تحلیل شبکه ای فازی با رویکرد برنامه ریزی برای اولویت بندی عوامل موثر بر ریسک منابع انسانی در صنعت بیمه استفاده شده است. با عنایت به مطالعات داخلی و خارجی و نظرات صاحب نظران صنعت بیمه، 16 عامل به عنوان عوامل موثر بر ریسک منابع انسانی شناسایی شدند که در چهار گروه، ریسک های آموزش و توسعه ؛ ریسک عدم برخورداری از مهارت های ادراکی، فنی و انسانی ؛ ریسک عوامل زمینه ای درون و برون سازمانی و ریسک دانش، مهارت، توانایی و رفتاری کارکنان دسته بندی شدند. نتایج پژوهش نشان می دهد که در میان چهار معیار کلی مورد بررسی، ریسک های آموزش و توسعه و ریسک دانش، مهارت، توانایی و رفتاری کارکنان دارای بیشترین اهمیت در ریسک منابع انسانی هستند.

کلیدواژه ها:

بهره وری نیروی کار ، ریسک منابع انسانی ، آموزش و تحلیل فازی