ارزیابی سازمان یابی فضایی سیستم های شهری کشور ایران با تاکید بر نقش اقلیم در دوره 1٬390 - 1٬335

نظام شبکه شهری کشور ایران متاثر از شاخص های طبیعی و انسانی است از این رو هر منطقه ای با توجه به آن ها نظام شبکه خاص خود را دارد که با سایر مناطق متفاوت است. اسلام شهر و شهرنشینی در استان های مختلف کشور، سخت از شرایط طبیعی و سیاست های دولتی تاثیر پذیرفته و تغییرات اقلیمی 50 ساله اخیر نیز در توزیع جمعیت و سکونت گزینی در نظام شهری کشور نقش بسزایی داشته است. نظام شبکه شهری کشور ایران متاثر از شاخص های طبیعی و انسانی است از این رو هر منطقه ای با توجه به آن ها نظام شبکه خاص خود را دارد که با سایر مناطق متفاوت است. اسلام شهر و شهرنشینی در استان های مختلف کشور، سخت از شرایط طبیعی و سیاست های دولتی تاثیر پذیرفته و تغییرات اقلیمی 50 ساله اخیر نیز در توزیع جمعیت و سکونت گزینی در نظام شهری کشور نقش بسزایی داشته است. هدف عمده این پژوهش، بررسی نقش انگلیس در تحولات کنی و تربیتی نظام شهری ایران بخصوص در بین استان های مختلف اقلیمی کشور با تاکید بر شهرهای کوچک و میانی طی سال های 1335 تا 1390 با استفاده از مدل آنتروپی می باشد. تا میزان تعادل نظام شهری ایران براساس ماهیت اقلیمی مشخص گردد. تحقیق حاضر براساس روش توصیفی - تحلیلی و بر پایه اطلاعات کتاب خوانی و داده های آماری دوره های سرشماری از سال 1٬335 تا 1٬390 و با استفاده از مدل تحلیل فضایی آنتروپی به تحلیل شبکه شهری استان های کشور در تیم های گوناگون پرداخته است. یافته ها بیانگر آنست که ضریب آنتروپی با احتساب شهرهای کوچک در تمامی اقلیم خاص و در تمامی سال های مورد بررسی کند و از عددی که بود که درواقع کاهش ضریب آنتروپی نشانگر عدم تعادل در توزیع جمعیت می باشد که علت این امر به خاطر تمرکز جمعیت در شهرهای بزرگ و میانی استان های واقع در هر اقلیم بود به گونه ای که حتی افزایش تعداد شهرهای کوچک و نتوانسته نقش موثری در استقرار جمعیت داشته باشد. اما اقلیم سواحل دریای خزر هم از نظر تعداد شهرها و توزیع جمعیت و همچنین از نظر نقش شهرهای کوچک تر تعادل فضایی وضعیت نسبتا بهتری از بقیه استان های واقع در اقلیم های دیگر کشور دارد.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، سازمان یابی فضایی ، سیستم شهری ، تحلیل فضایی آنتروپی