اثر پلاسمون های سطحی بر آهنگ گسیل خود به خود نقطه کوانتومی

در این مقاله به بررسی اثر پلاسمونهای سطحی بر آهنگ گسیل خود به خود میپردازیم. سامانه ی مورد بررسی یک نقطه ی کوانتومی نیمرسانا است که در مجاورت یک نانوکره ی فلزی از جنس نقره قرار دارد. حضور این نانوکره ی فلزی منجر به تغییر مدهای خلاء شده و آهنگ گسیل خود به خود نقطه ی کوانتومی در حضور آن تغییر میکند. با بررسی تابع گرین فوتونی، آهنگ گسیل خود به خود محاسبه شده است. نتایج نشان میدهد که هر چقدر نقطه ی کوانتومی نزدیکتر به نانو کره ی فلزی باشد آهنگ گسیل آن بزرگتر خواهد بود. به همین ترتیب، افزایش شعاع نانو کره منجر به افزایش آهنگ گسیل خود به خود نقطه کوانتومی میشود. از طرف دیگر با بررسی وابستگی آهنگ گسیل خود به خود به نور فرودی، مشاهده شد که در انرژیهای بالا اثر جفت شدگی پلاسمونی حذف شده و آهنگ گسیل خود به خود در حضور نانوکره تغیر نمیکند.