بررسی امکان حفظ بیشتر رطوبت مورد نیاز پسته با استفاده از پرلیت

بحران اب بخصوص آب قابل استفاده برای بهره برداری از منابع طبیعی و خاک در مناطق خشک و نیمه خشک، لزوم استفاده از روشهای بهره برداری از نزولات آسمانی را برای استفاده بهینه و بهره برداری اقتصادی از اراضی مناطق خشک و نیمه خشک ضروری ساخته است. در این تحقیق ، آبگیر لوزی شکل به ابعاد 250*250 سانتیمتر احداث که در انتهای هر سامانه چاله ای به عمق 60 سانتیمتر و به قطر 65 سانتیمتر در نظر گرفته ودر هرچاله نهال پسته کاشته شده است . با تیمارهای کوزه سفالی به ارتفاع 60 سانتیمتر و به قطر 10 سانتیمتر ، مواد جاذب رطوبت پرلیت با مخلوط حجمی 2-1- 1 پرلیت – ماده آلی –خاک و شاهد، بصورت طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی در کرت های آزمایشی در سه تکرار اجرا شد. قبل از آمار برداری در ابتدای هر سال از محل سامانه ها ، علف های هرز را از بین برده و با غلطک دستی خاک سامانه کوبیده شده تا موجب افزایش ضریب رواناب گردد.آماربرداری ازمیزان رطوبت به مدت سه سال ازسال 1392 تاسال 1394 بوسیله دستگاه TDR از محل چاله ها انجام گرفت. همچنین PWP ، Fc و جرم مخصوص ظاهری هر تیمار با نمونه برداری از خاک ها به صورت دست نخورده جهت محاسبه آب قابل استفاده اندازه گیری گردید. بررسی نتایج داده ها و تجزیه آماری با نرم افزار SAS انجام و با آزمون دانکن مورد مقایسه قرار گرفت و در سال های مختلف با احتمال 1 و5 درصد تیمار پرلیت در ماه های تر و خشک بهترین تیمار از لحاظ ماندگاری رطوبت محسوب می شود .با توجه به نتایج حاصل از میانگین رشد طولی و قطری نهالها که نشان می دهد رشد نهال ها درتیمار پرلیت بیشتر از سایر تیمارها می باشد.

کلیدواژه ها:

ذخیره رطوبت خاک ، ، پرلیت ، سامانه سطوح آبگیر ، استحصال آب باران ، پسته