اثر سولفید هیدروژن بر برخی شاخص های فیزیولوژیکی تحمل به شوری در دانهال های پسته

به منظوربررسی اینکه آیا کاربرد سولفید هیدروژن میتواند اثرات مضر شوری را بر دانهال های پسته کاهش دهد آزمایشی طراحی شد. تیمارها در این آزمایش شامل 4 سطح شوری 0، 40، 80 و 120 میلی مولار و 4 غلظت سولفید هیدروژن 0 ، 0/4، 0/8 و 1/2 میلی-مولار در نظر گرفته شد. آزمایش به صورت فاکتوریل 4×4 در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار و هر تکرار شامل 3 دانهال انجام شد. نتایج نشان داد که کاربرد سولفید هیدروژن اثرات مضر وخسارات ناشی از شوری را بهبود بخشید. افزایش غلظت کلرید سدیم میزان پرولین و کربوهیدرات را افزایش داد. کاربرد سولفید هیدروژن سبب افزایش پرولین و کربوهیدرات برگ در مقایسه با شاهد شد. با افزایش غلظت کلرید سدیم میزان سدیم برگ و نسبت سدیم به پتاسیم افزایش یافت. در صورتی که کاربرد 1/2 میلی مولار سولفید هیدروژن سبب کاهش سدیم برگ و نسبت سدیم به پتاسیم شد. همچنین با افزایش شوری میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز در برگ دانهال های پسته افزایش یافت. کاربرد سولفید هیدروژن سبب افزایش معنیدار فعالیت آنزیم های آنتیاکسیدان در دانهال های پسته شد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که کاربرد سولفید هیدروژن با افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان در دانهال های پسته اثرات مضر ناشی از تنش شوری را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

آنزیم های آنتیاکسیدان ، پسته ، پارامترهای فیزیولوژیکی ، تنش شوری ، سولفید هیدروژن