پاسخ مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی تعدادی از پایه ها و ارقام پسته به تنش شوری

یکی از مهمترین تنش های محیطی موثر در درختان پسته که به طور قابل توجهی باعث کاهش محصول میگردد، تنش شوری میباشد. در این آزمایش، تلاقی های کنترل شده بین رقم ایتالیایی، پایه های بادامی ریز زرند، سرخسی و اتلانیکا به عنوان والد ماده با گرده گونه p.integrrima به عنوان والد نر انجام شد. نهال های به دست آمده و والدین آنها، در سال دوم مورد آزمون شوری شاهد، 75، 150 و 225 میلی مولار قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پایه های بادامی ریز زرند، قزوینی و دورگ بادامی ریز زرند انتیگریما دارای تحمل نسبی بیشتری به شوری بودند. همچنین در پایه های متحملتر به شوری، جذب پتاسیم نسبت به سدیم توسط ریشه و انتقال آن به اندام هوایی افزایش یافت. با افزایش شوری، قطر و طول ساقه، تعداد برگ، تعداد برگ سوخته نکروزه شده ، سطح برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه کاهش و میزان کلسیم و پتاسیم برگ به دلیل خاصیت آنتاگونیستی با سدیم کاهش یافت. همچنین با افزایش کلرید سدیم، کلروفیل های a،b و کل در پایه بادامی ریززرند و قزوینی نسبت به بقیه کمتر کاهش نشان دادند.

کلیدواژه ها:

پسته ، پایه های مقاوم ، تلاقی کنترل شده ، شوری ، کلروفیل ، کلرید کلسیم