کارایی مخمر های ساپرفیتی پسته در کاهش بیوماسAspergillus flavusتوکسین زا و آفلاتوکسین و بررسی تحمل آنها به تنش های غیر زنده

آلودگی میوه پسته به گونه های توکسین زای قارچ آسپرژیلوس و آفلاتوکسین ها از معضلات مهم صنعت پسته می باشد و کشورهای مختلف قوانین و مقررات ویژه ای را برای صادرات و واردات این محصول وضع نموده اند . کنترل بیولوژیکی به عنوان یک رهیافت سازگار با محیط زیست و پایدار، در بسیاری از کشورهای مختلف مورد توجه قرار گرفته است. بدین منظور طی سال 1396 نمونه های خاک و میوه از باغ های مختلف پسته کاری استان کرمان جمع آوری شدند. جداسازی مخمرهای ساپروفیتی، پس از رقیق سازی نمونه ها، روی محیط کشت GPYA با اسیدیته 5 صورتگرفت . پس از خالص سازی، توانایی جدایه ها در بازدارندگی از رشد Aspergillus flavus PRC30 و تولید آفلاتوکسین در کشت متقابل، تولید ترکیبات فرار و غیر فرار مورد بررسی قرار گرفت. برای سنجش میزان آفلاتوکسین در نمونه ها از روش های کشتی والایزا استفاده گردید. در مجموع، اثرات بازدارندگی 500 جدایه مخمری روی بازدارندگی از رشد قارچ Aspergillus flavus و تولید آفلاتوکسین مورد ارزیابی قرار گرفت و تعداد 70 جدایه با بیشترین توان بازدارندگی برای آزمایشات بعدی انتخاب شدند . بر اساس نتایج غربالگری مشخص شد که میزان بازدارندگی جدایه ها از رشد قارچ A. flavus در کشت متقابل از 11/7 تا 94/0، فرار از 8/3 تا 98/3 و غیر فرار از 24/1 تا 81/5 متغیر است. بررسی توانایی 70 جدایه مخمری در کاهش آفلاتوکسین به روش کشتی و والایزا نشان داد که جدایه های با توانایی بالا در بازدارندگی از رشد میسیلیومی، بیشترین تاثیر را در کاهش آفلاتوکسین نشان داده اند. بر اساس نتایج بدست امده، میزان کاهش آفلاتوکسین در آزمون های متقابل، فرار و غیر فرار از 10 تا 90 درصد متغیر بود . بررسی تحمل جدایه ها به تنش های غیر زنده نشان داد که جدایه های مخمری بدست آمده قادر به تحمل سطوح بالای شوری، خشکی و درجه حرارت هستند. شناسایی جدایه های مخمری در سطح گونه با استفاده از ابزار ملکولی و بیوشیمیایی در حال انجام می باشد. جدایه های منتخب می توانند به عنوان کاندیدا برای کنترل بیولوژیکی تحت شرایط باغی مورد آزمایش قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

آفلاتوکسین ، توکسین زا ، مخمر