تکنیک QFD و معرفی محصول ( گرید ) جدید در صنایع پتروشیمی

سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,735

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IPCONF01_302

تاریخ نمایه سازی: 6 آذر 1386

چکیده مقاله:

هدف از تاسیس هر بنگاه اقتصادی کسب سود میباشد بنگاههای اقتصادی برای رسیدن به سود مورد نظر تکنیکهای مختلفی را بکار میبندند از جمله استفاده از واحدهای پژوهشی که آرمان اصلی آنها چیزی جز افزایش سود در سایه حفظ توان رقابتی نمی باشد مراکز پژوهشی بایستی دو هدف عمده بنگاهه ای اقتصادی یعنی دستیابی به تکنولوژیهای جدید ( و یا اصلاح ) و معرفی محصولات ( گرید ) جدید را برآوده سازند امروزه برای معرفی محصولات جدید و بازار پسند و همچنین اصلاح محصولات موجود شرکت های برتر از تکنیک های مختلفی استفاده میکنند یکی از تکنیکها که جواب دهی خوبی نیز در این زمینه داشته تکنیک QFD یا همان بسط عملکرد کیفی است . این تکنیک همکاری و هماهنگی واحدهای مختلف سازمانی را طلب می نماید .QFD یک تکنیک پیشرفته و جالب برای طراحی محصول و خدمات می باشد که مانند اکثر تکنیکهای بهبود برای اولین بار در ژاپن مورد استفاده قرار گرفت . با استفاده از این روش بیشتر خواسته ها و نیازهای مشتریان شناسائی شده و به نحو مؤثری به بخشهای مختلف سازمان منتقل می گردد و لذا یک روش مناسب در برنامه ریزی کیفیت بشمار می رود . تکنیکQFD اساساً بعنوان یک فعالیت مدیریتی و متناسب با دیدگاه مشتری گراشناخته می شود که با یک روش تجزیه و تحلیل سیستماتیک قادر به انتقال خواسته های مشتریان به واحدهای مختلف از جمله تحقیق و توسعه،فروش و بازاریابی ، برنامه ریزی تولید و سایر بخشهای سازمان می باشد . در واقع تکنیک QFD با این هدف توسعه یافته است که محصول و خدمات بنحو اثر بخش تر و کاراتری به مشتری عرضه گردیده و با بکار گیری این روش صدای مشتری درکل زنجیره تولید شنیده شود . این تکنیک با این سوال که آیا میتوان از طریق QFD به محصول ( گرید ) جدیدی دست یافت تست گردید که در نهایت با توجه به کمبودات باز هم به نتایج قابل قبولی دست یافته شدو میتوان ادعا نمود که با سرمایه گذاری روی این تکنیک میتوان به عنوان ابزاری برای شناخت گریدهای مشتری پسند از آن استفاده و سهم بازار شرکت را افزایش داد .

کلیدواژه ها:

نویسندگان

جواد حنیفی

پتروشیمی تبریز – مرکز پژوهش