مطالعه ساختار و محتوای اخبار خبرگزاری صدا و سیما (96-1393)

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,691

فایل این مقاله در 49 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IPCR01_068

تاریخ نمایه سازی: 19 آذر 1398

چکیده مقاله:

این مقاله، خلاصه گزارش یک تحقیق است که محقق با هدف مطالعه ساختار و محتوای خروجی های خبری خبرگزاری صدا و سیما انجام داده و با استفاده از روش تحلیل محتوا، مقوله های منابع و موضوع های خبری، محل وقوع اخبار، ارزش ها و عناصر خبری برجسته در تیتر و لید، خبرسازان، جامعیت و غنای لید، شیوه تنظیم اخبار، داشتن نگاه انتقادی و گرایش به رویداد مداری و فرایندمداری را در سه سال نخست تاسیس خبرگزاری (96-1393) توصیف و مقایسه کرده است تا به پرسش های اصلی تحقیق درباره نحوه دروازه بانی، برجسته سازی و بازنمایی رویدادهای ایران و جهان و نیز نقاط قوت و ضعف احتمالی در فرایند تبدیل رویداد به خبر، پاسخ دهد و تصویر تقریبا واقعی از وضعیت موجود، ترسیم و مقدار نزدیکی یا دوری آن را به وضعیت مطلوب، تعیین کند. یافته های تحقیق نشان می دهند مشاهده، تعبیر، روایت و اشاعه رویدادها به عنوان خبر در خبرگزاری صدا و سیما، به طور عمده بر انگاره برخورد و بحران استوار است و بیشتر آن دسته رویدادها امکان گزینش و پردازش می یابند که یا حاوی ارزش های خبری ترکیبی شهرت، برخورد و دربرگیری یا ارزش خبری بزرگی(فراوانی تعداد و مقدار) باشند و بتوان آنها را با تاکید بر دو عنصر خبری چه کسی (که) و چه چیزی (چه) ارایه داد. داشتن منابع خبری مشخص و به طور عمده معتبر، به ویژه فراوانی بالای اخبار اختصاصی و جامعیت و غنای لیدهای خبری از نمونه نقاط قوت و شخصیت زدگی، فراوانی ناچیز پرداخت به عناصر خبری چرا و چگونه ، نبود نگاه انتقادی و گرایش به رویدادمداری از نمونه نقاط ضعف هستند که ضرورت تغییر را در اولویت بندی ارزش ها و عناصر خبری گوشزد می کنند. خبرگزاری صدا و سیما به هر مقدار که با ارزیابی پیوسته خروجی های خبری خود بتواند قطب بندی و غیرسازی را بر مبنای ما ی خوب و آنها ی بد حتی به ظاهر در فضای عمومی جامعه کاهش دهد؛ خبرگزاری صلح مدار و نه جنگ محور جلوه کند و از برخورد طلبی و بحران نمایی، فاصله بگیرد؛ با پذیرش ایده دموکراسی فرهنگی ، در تلاش برای رفع موانع ارتباطات میان فرهنگی باشد؛ و در کنار اصل عینیت به اصل ذهنی معنی توجه کند؛ به همان مقدار بهتر می تواند به سهم خود در مسیر انجام ماموریت سازمانی هدایت و مدیریت فرهنگ و افکار عمومی گام بردارد.

نویسندگان

محمدرضا مانی فر

دکترای تخصصی ژورنالیسم و پژوهشگر سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران