بررسی مقایسه ای فرآیند مدیریت انتقال تکنولوژی با مدیریت پروژه ( مطالعه موردی - متروتهران )

کشورهای جهان جهت دستیابی به اهداف استراتژیک توسعه، از تکنولوژی به عنوان یکی از قویترین ابزار پیشرفت، استفاده فراوان می نمایند . با توجه به رشد سریع تکنولوژی و نیز روند رو به رشد سرمایه گذاری در طرحهای بزرگ عمرانی کشور و همچنبن اهمیت روز افزون تکنولوژی در دستیابی به اهداف زمان ، هزینه و کیفیت پروژه ها ، بایستی از روشها و ساختارهای نوین مدیریت انتقال تکنولوژی سودجست . با ذکر این نکته که در مباحث مدیریت پروژه ، مدیریت انتقال تکنولوژی کمتر مورد بررسی قرار گرفته و بالعکس و همچنین با توجه به اینکه در مقوله انتقال تکنولوژی در داخل کشور، کمتر به مستند سازی و شناخت و ترسیم فرآیند انتقال تکنولوژی پرداخته شده است، لذا در این مقاله با تاکید برلزوم آشنایی بیشتر مدیران پروژه با مباحث مدیریت تکنولوژی، سعی در ساختار دهی و ترسیم فرآیند مدیریت انتقال تکنولوژی ( با نگرش مدیریت پروژه ) و بررسی مقایسه ای این فرآیند با مدیریت پروژه گردیده است . دراین مقاله مطالعات میدانی بر روی شرکت مترو تهران صورت گرفته است . در این شرکت ، طرح انتقال تکنولوژی ساخت واگن تعریف گردیده واز روش قرارداد مشروط ( ساخت تعدادی از واگنها در داخل کشور با انعقاد قرارداد انتقال تکنولوژی از شرکت چینی ) و روش سرمایه گذاری مشترک ( تاسیس شرکت واگن سازی تهران با مشارکت طرف چینی ) استفاده گردیده است . لازم به ذکر است که جهت جمع آوری اطلاعات لازم، علاوه بر مطالعه مدراک، مصاحبه هایی با مدیران طرح صورت گرفته است . نتایج این بررسی بیان می دارد که طرح انتقال تکنولوژی خود یک پروژه بوده و دارای دوره زندگی می باشد . در نتیجه بایستی نحوه برخورد با طرح انتقال تکنولوژی و اجرای پروژه یکسان بوده و مدیریت طرح انتقال تکنولوژی بایستی با نگرش مدیریت پروژه ابتدا سعی در ساختار دهی فرآیند انتقال تکنولوژی نماید و طی آن مراحل امکان پذیری و تعریف پروژه – ارزیابی و انتخاب – کسب – انطباق و توسعه را با توجه بسترها و محدودیتهای داخلی و خارجی ( S.W.O.T )بررسی نموده ، و با اتخاذ روشی مناسب سعی در رسیدن به اهداف پروژه نماید .