بررسی قراردادهای مهندسی ، تدارکات و ساخت ( EPM ) و بیع متقابل در قوانین ایران

نظامهای مختلفی جهت اجرای پروژه ها در کشور وجود دارد که شامل پیمان امانی، روش سنتی سه عاملی (design-bid-built) ، طرح و ساخت دو عاملی، مدیریت اجرا و پیمانکاری مدیریت است. نظام مورد استفاده در کشور عمدتاً بصورت سه عامل طراحی ، مناقصه، ساخت بوده است که در حال حاضر مطابق سیاست های دولت اخیراً به سمت اجرای پروژه به روش دو عامل طرح و ساخت سوق یافته است. روش سه عاملی یا EP+C ذاتاً روشی اشتباه و ناکارآمد نمی باشد و جهت یک برهه زمانی خاص مناسب بوده و در حال حاضر با توجه به دلایلی که خواهیم گفت دیگر کارائی لازم را ندارد در روش EP+C ابتدا پیمانکار EP انتخاب می شود و پس از طی بخش اعظمی از مراحل طراحی و تامین تجهیزات نوبت به برگزاری مناقصه و انتخاب مشاو.ران و پیمانکاران ساخت و نصب می رسد.

کلیدواژه ها:

طراحی ، تدارک ، ساخت ، بیع متقابل