ارایه الگویی برای مدیریت پروژههای توسعه فناوری در صنعت نفت و گازایران

پروژههای توسعه فناوری بر خلاف بسیاری از پروژههای دیگر دارای هدف و یا روش دستیابی از قبل تعریف شده نیستند. در کنار سایرعدم قطعیتهایی که هر پروژه میتواند داشته باشد، پروژههای توسعه فناوری با درجه بالایی از عدم قطعیت در بخش تعریف پروژههمراه هستند به همین دلیل روشهای معمول مدیریت پروژه مانند موارد ارایه شده در استاندارد PMBoK کاربرد چندانی در اینپروژهها ندارد. در این مقاله ضمن تشریح ویژگیهای یک پروژه توسعه فناوری و روشهایی که در ادبیات موضوع برای مدیریت این-گونه پروژهها ارایه شده است، دو پروژه توسعه فناوری از صنعت نفت و گاز ایران به صورت عمیق مطالعه و چالشهای مدیریتی آنهاشناسایی و تحلیل شده است. به منظور رفع مشکلات مشاهده شده در مطالعات میدانی و با استفاده از نقاط قوت مدلهایی مانند مدلمرحله/دروازه جدید، مدل توسعه مارپیچ و الحاقیه DoD2 از استاندارد PMBoK ، یک الگوی مدیریتی برای پروژههای توسعه فناوری طراحی و پس از طی مراحل اعتبارسنجی، به عنوان مدل پیشنهادی تحقیق، ارایه شده است. در نظر گرفتن چرخههای مدیریتیتکرارشونده به جای مدیریت خطی، استفاده از منطق مدیریت طرح به جای منطق مدیریت پروژه، بودجهبندی و زمانبندی متغیر با حدبالا و پایین به جای مشخص نمودن زمان و هزینه قطعی برای پروژه و... نمونههایی از ویژگیهای الگوی پیشنهادی میباشند.

کلیدواژه ها:

مدیریتپروژه ، پروژههای توسعه فناوری ، سولفیران ، LNG ، صنعت نفت و گاز ایران