تعیین کارائی فنی بخش های بیمارستان فارابی دانشگاه علوم پزشکی تهران با استفاده از دو روش تحلیل مرزی تصادفیSFA و تحلیل فراگیرداده هاDEA طی سالهای1388-1390

مقدمه: در طول دهه ی اخیر بخش سلامت بیشتر کشورها به طور اعم با افزایش قابل توجه هزینه های مراقبت بهداشتی درمانی و به طور اخص با رشد هزینه های بیمارستانی روبرو بوده است. مطالعات و بررسی های انجامشده نشان میدهد این افزایش هزینه میتواند حداقل تا حدودی به علت استفاده ی ناکارآمد از منابع باشد. در همین راستا سعی شده است دراین مقاله با دو روش تحلیل فراگیر داده ها و تحلیل مرزی تصادفی کارایی فنیبخش های بیمارستان فارابی تهران محاسبه گردد. مواد وروش ها: در این مقاله کارایی فنی بخش های بیمارستان فارابی تهران با دو روش تحلیل فراگیر داده ها وتحلیل مرزی تصادفی طی سال های 1388-90مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. برای این منظور از فرم پوششی نهاده مدار روش تحلیل فراگیر داده ها با فرض بازدهی متغیر نسبت به مقیاس و روش تحلیل مرزی تصادفی استفاده شده است و از پنچ ستانده یعنی تخت روز اشغالی ، پذیرش سرپایی ، پذیرش بستری ، تعداد روز بستری و اشغال تخت و شش نهاده یعنی تخت فعال ، تعداد پزشک ، پرستار ، سایر پرسنلبودجه و هزینه تجهیزات برای بررسی استفاده گردید.جهت تحلیل داده ها از نرم افزارهای 2.11.1 DEAPFrontierاستفاده گردیده است. اطلاعات به وسیله فرم های طراحی شده به توسط نویسنده از بخش های مورد مطالعه گردآوری شده است. نتایج: نتایج حاصل از روش تحلیل فراگیر داده ها نشان می دهد 1- ظرفیت ارتقاء کارایی فنی در بخش های 1 می باشد( وجود دارد 2- بعضی از ... مورد بررسی به میزان 31 درصد ) میانگین کارایی فنی در بخش ها 3بخش ها با مازاد نهاده )عوامل تولید( مواجه هستند. کارایی فنی با استفاده از روش تحلیل مرزی تصادفی برابربا 1.330 می باشد .در واقع روش تحلیل مرزی تصادفی عدم کارائی را کمتر از مقدار واقعی آن نشان می دهد. بحث و نتیجه گیری: کاهش ظرفیت مازاد نهاده ) عوامل تولید( باید در قالب یک برنامه ریزی جامع و با در نظرگرفتن کلیه جوانب انجام گیرد که این نقش عمده ای در کاهش هزینه های بیمارستان و بخش بهداشت و درمان ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

کارایی فنی ، تحلیل فراگیر داده ها ، تحلیل مرزی تصادفی ، نهاده ، ستانده