شناسایی فاکتورهای کلیدی موفقیت در همکاری های تحقیقاتی میان دانشگاه ها و صنایع دفاعی کشور

در کشورهای توسعه یافته، ارتباطی نهادین بین دانشگاه و صنعت برقرار است. در کشور ما، با وجود تأکید بر ایجاد و استحکام روابط میان صنایع دفاعی و دانشگاه ها و همچنین کوشش فراوان در این زمینه، تاکنون روند مشخصی جهت برقراری مؤثر ا ین ارتباط وجود نداشته و سیاست های ک نونی پاسخگوی نیازهای موجود نمی باشد. دلیل اصلی این موضوع، نبود شناخت کافی از عوامل مؤثر بر موفقیت همکاری بین صنعت و دانشگاه است پژوهش حاضر، با هدف مشخص نمودن فاکتورهای کلیدی موفقیت د ر همکاری های تحقیقاتی میان دانشگاه ها و صنایع دفاعی کشور انجام شده است. بدین منظور، با مرور ادبیات موضوع، 19 فاکتور کلیدی مؤثر در موفقیت همکاری در قالب چهاربعد (معماری تعاملات، دانشی، ا جتماعی، موفقیت همکاری) شناسایی و استخراج شدند و فرضیات و مدل پیشنهادی تحقیق ارائه گردیدند. در ادامه، پرسشنامه ای تهیه و به کمک آن نظرات اساتید و خبرگان این حوزه جمع آوری شد. سپس وضعیت موجود بعد و فاکتورهای ت شکیل دهنده آن، با استفاده از جداول توزع فراوانی، میانگین و انحراف معیار ارزیابی شد و با استفاده از آزمون t تک نمونه ای، مؤثر بودن با نبودن هر بعد یا فاکتور بر موفقیت همکاری میان دانشگاه و صنایع دفاعی مشخص گردید. در ادامه، پرسشنامه دیگری (شامل 36 پرسش) برای کاربران طراحی وتوزیع گردید و بوسیله تحلیل عملی تأئیدی، مناسب بودن سوالات انتخابی برای عامل های تحت بررسی مورد سنجش و تأیید قرار گرفت. سپس از طریق تحلیل مسیر، تأثیرگذاری تمامی فاکتورها بر موفقیت همکاری، تحلیل و تأیید گردیدند و با استفاده از نتایج حاصل از مدل سازی معادلات ساختاری، فرضیات و مدل تحقیق به تأیید رسید در پایان، راهکارها و پیشنهاداتی کاربردی جهت بهبود و ارتقای همکاری های تحقیقاتی میان دانشگاه ها و صنایع دفاعی کشور ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت تکنولوژی ، ارتباط صنعت و دانشگاه ، مارپیچ سه گانه ، نوآوری ، فاکتورهای موفقیت