پایداری معماری در مقابل آثار و مخاطرات زیست محیطی گاز رادن

امروزه توسعه فناوری و استفاده از ابزارآلات گوناگون موجب افزایش آلودگیهای زیست محیطی شده است. یکی از آلودگیهای خطرناک محیطهای بسته، گاز رادن (Rn-222) است. از کل پرتوگیری انسان، %95 مربوط به داخل ساختمان، %4 مربوط به هوای آزاد و 1% نیز مربوط به آب آشامیدنی است. طبق گزارش سازمان حفاظت از محیط زیست (EPA) و بسیاری از سازمانهای بین المللی دیگر، گاز رادن دومین عامل سرطان ریه پس از سیگار است. با توجه به اینکه 65 تا 95 درصد از عمر انسان در محیطهای بسته سپری میشود . این گاز میتواند بر سلامت انسان تاثیر منفی بگذارد . اقدامات مربوط به کاهش رادن در منازلی که غلظت رادن در آن بالاتر از حد استانداردهای جهانی است ضروری به نظر میرسد. بررسی های صورت گرفته نشان میدهد بیشترین مواجه انسان با رادن در منازل مسکونی و دربی نشت رادن از پی ساختمان و ورود آن به داخل ساختمان رخ میدهد . درنتیجه هدف از این تحقیق، بررسی خطرات رادن، منابع تولید رادن، راه های ورود آن به منازل مسکونی و بررسی مطالعات انجامگرفته در کشور در مورد ارزیابی میزان رادن در منازل مسکونی و میزان خطر آن میباشد. در پایان راهکارهای معمارانه جهت حفاظت در مقابل آثار مخرب این گاز ارائه گردیده است. به معماران پیشنهاد میشود، قبل از طراحی به بررسی میزان حضور گاز رادن در منطقه بپردازند، تا در انتخاب مصالح و تهویه و طراحی ساختمان ملاحظات ویژهای لحاظ شود. در پایان توصیه هایی به معماران و کاربران فضا شده است.

کلیدواژه ها:

گاز رادن ، پایداری ، مخاطرات زیست محیطی ، معماری پایدار