مدیریت محیط زیستی پسماندهای شهری با رویکرد کاهش تولید گازهای گلخانه ای با استفاده از روش ارزیابی چرخه حیات (LCA) (مطالعه موردی: شهرستان کرمان)

تولید فزاینده پسماندهای شهری از جمله پیامدهای انفجار جمعیت در کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته میباشد. دفن غیر اصولی و عدم اجرای استانداردهای محیط زیستی در مدیریت پسماندهای شهری موجب بروز آثار و پیامدهای محیطزیستی فراوانی شده است. از سوی دیگر، کاهش و کنترل تولید گازهای گلخانه ای ناشی از پسماندها به عنوان مسئله لاینحلی در محیطزیستی و گرمایش جهانی محسوب میشود. ارزیابی چرخه حیات (LCA) از جمله روشهاینوین، جامع و کارآمد در راستای مدیریت پسماند و انتخاب بهترین و پایدارترین روش های مدیریت پسماند با رویکرد کاهش گازهای گلخانه ای می باشد. در مطالعه حاضر با بررسی وضعیت کنونی مدیریت پسماند شهر کرمان و تعریف 3 سناریوی متفاوت برای آن، میزان تولید گازهای گلخانه ای در شرایط مختلف تعیین شد. سپس با مقایسه مقدار گازهای گلخانه ای CO2 و CH4 پیش بینی شده در هر سناریو مشخص شد که سناریو شماره 3 که مشتمل بر مراحل بازیافت، کمپوست سازی تبدیل انرژیو دفن می باشند با کمترین مقدار تولید گازهای مورد نظر مناسب ترین رویکرد جهت مدیریت محیط زیستی پسماندهای شهری کرمان می باشند که به کمترین مقدار گرمایش جهانی را در مقیاس مورد نظر تحت تاثیر قرار خواهد داد. تحلیل نتایج حاکی بر آن است که روش LCA به دلیل ارزیابی پیامدهای مختلف ناشی از مدیریت پسماند مبنی بر شرایط تعریف شده اولیه، از کاربرد و کارایی موثری در مدیریت پایدار پسماندها برخوردار است که در تصمیم گیری های کلان محیط زیستی و اقتصادی می تواند مورد استفاده فراوان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت پسماند شهری ، گازهای گلخانه ای ، روش ارزیابی چرخه حیات ، کرمان