شناسایی و طبقه بندی عوامل تخریب در مناطق حفاظت شده (مطالعه موردی: منطقه حفاظت شده باشگل، استان قزوین)

مناطق حفاظت شده اگرچه تحت مدیریت و حفاظت قرار دارند اما مصون از تخریب ناشی از فعالیت های انسانی نیستند. عدم امکان تملک مستثنیات و حقوق عرفی دامداران توسط دولت، وجود روستاها در داخل مناطق و نیازهای توسعه ای همگی سبب بروز عواملی می شوند که این مناطق را تحت تاثیر قرار می دهند. شناسایی این عوامل، پراکنش و طبقه بندی شدت آنها جهت برنامه ریزی کاهش اثرات آنها ضروری است. برای شناسایی عوامل تخریب در منطقه حفاظت شده باشگل از مشاهدات میدانی، پرسشنامه جمع آوری نظر کارشناسان و خبرگان و اطلاعات موجود از منابع منطقه استفاده شد. به منظور طبقه بندی شدت این عوامل در محدوده مورد مطالعه، واحدهای هیدرولوژیک(زیر حوضه های آبریز) به عنوان واحدهای سرزمین انتخاب و به لحاظ شدت تخریب و فراوانی عوامل تخریب با هم مقایسه شدند. نتایج نشان داد 25 عامل در تخریب و تاثیر بر محیط زیست منطقه سهیم هستند. چرای بی رویه دام، استفاده غیراصولی از منابع آب، زباله ریزی و تخریب مناظر طبیعی از مهمترین عوامل دارای اثرات تخریبی بالا در منطقه می باشند. به لحاظ شدت عوامل تخریب، واحد 1 دارای بالاترین مجموع امتیاز(57) و واحد 5 دارای کمترین امتیاز(38) هستند. بطورکلی می توان گفت سطحی معادل 56/45 درصد از منطقه از نظر شدت عوامل تخریب در دامنه زیاد تا خیلی زیاد قرار دارد.

کلیدواژه ها:

شناسایی ، طبقه بندی ، عوامل تخریب ، منطقه حفاظت شده باشگل