بررسی اثر توسعه مالی بر انتشار گاز CO2 درایران

مطالعه حاضر به بررسی رابطه بین انتشار گاز دی‌اکسید کربن و شاخص‌های توسعه مالی به همراه متغیرهایی شامل درآمد سرانه واقعی بدون نفت، مصرف سرانه انرژی و نسبت صادرات و واردات به GDP، در ایران در طی دوره 1390-1352، با استفاده از الگوی ARDL پرداخته است. نتایج نشان می‌دهند که کشش‌های بلندمدت انتشار دی‌اکسید کربن نسبت به درآمد سرانه واقعی، مصرف سرانه انرژی و صادرات در ایران مثبت و نسبت به واردات منفی می‌باشند. بر طبق نتایج به دست آمده، بدهی‌های نقدی به GDP و بدهی بخش خصوصی به سیستم بانکی به GDP، اثر و مثبت و معنی‌داری، در بلندمدت به ترتیب برابر با (257/0) و (304/0) و در کوتاه‌مدت برابر با (175/0) و (223/0) بر انتشار دی‌اکسید کربن در ایران داشته‌اند. علاوه بر این، اثر شاخص دارایی‌های داخلی بانک‌های تجاری به کل دارایی‌های سیستم بانکی، بر انتشار CO2 د رایران در بلندمدت بی‌معنی و در کوتاه‌مدت در سطح 90% معنی‌دار و در حدود (205/0-) برآورد شد. نتایج آزمون علیت نشان داد که در کوتاه‌مدت یک رابطه علی یک طرفه از سه شاخص توسعه مالی بر انتشار گاز دی‌اکسید کربن در ایران وجود دارد.

کلیدواژه ها:

توسعه مالی ، منحنی زیست محیطی کوزنتس ، گاز دیاکسیدکربن ، ایران