نقش سیالات در ظهور کانی کلریتوئید در سنگهای رسی دگرگون شده، مناطق بلند پرچین و پشتوک

ریزساختها، سیماهای پتروگرافی و روابط صحرایی نشان میدهد که سنگهای رسی دگرگون شده مناطق بلندپرچین و پشتوک واقع در شمال غرب ایران تحت تاثیر یک دگرگونی چند مرحلهای قرار گرفته اند. مجموعه کانیهای دگرگونی در سنگهای رسی دگرگون شده این دو منطقه با هم متفاوت میباشد. شیستها در منطقه بلندپرچین دارای گرافیت می باشند و به رنگ تیره دیده میشوند. کانیهای اوج دگرگونی در این سنگها عبارتند از: گارنت، استارولیت، آلومینوسیلیکاتها (آندالوزیت/سیلیمانیت)، بیوتیت، کلریت، مسکویت و کوارتز، در حالیکه سنگهای رسی دگرگون شده در منطقه پشتوک بدون گرافیت میباشند و مجموعه کانیایی آنها شامل: گارنت، استارولیت، کلریتوئید، کلریت، مسکویت و کوارتز است که معمولاً بصورت همزمان با یک فاز دگرگونی مجاورتی رشد کرده اند. در سنگهای منطقه پشتوک ایزوگرادها شبیه سری دگرگونی بارووین نیست اما اولین ظهور کانی کلریتوئید در این سنگها (ترکیبات غنی از آلومینیوم) رخ داده است. در این مطالعه مشخص گردید که با وجود ترکیب سنگ مادر اولیه یکسان و گرادیان ژئوترمال مشابه در هر دو منطقه، آنچه سبب حضور مجموعه کانیایی متفاوت در این دو منطقه (بلندپرچین و پشتوک) شده است وجود و یا عدم حضور گرافیت و در نتیجه اکتیویته متفاوت H2O میباشد، بطوریکه در منطقه پشتوک بدلیل عدم وجود گرافیت و بالا بودن اکتیویته (H2O ) (هشت،دهم تا یک )کلریتوئید ظاهر شده است در صورتیکه در منطقه بلندپرچین به علت حظور گسترده گرافیت و بدنبال آن پایین بودن اکتیویته H2O (0/5) کانیهای آلومینوسیلیکات مانند آندالوزیت، کیانیت و سیلیمانیت رشد کرده اند.