بررسی و تحلیل تمدن شهرهای باستانی (مطالعه موردی:فرم ظروف لوله دار عصر آهن تپه سیلک و تپه مارلیک )

تپه ها و بناهای تاریخی و آثار فراوان باقی مانده از دوران باستان ایران، نشان دهنده رواج رونق هنر و معماری این سرزمین در طی هزاره های قبل بوده است. در این میان ظروف ساخته دست این تمدنها خود حاکی از پیوند این تمدنها با محیط های پیرامون خود می باشد . از ظرف های شاخص دوران عصر آهن ظروف لوله دار هستند که از مناطق مختلف بدست آمده اند.از آن جایی که ظروف مختلف مراحل طراحی خاصی نیاز دارند،پیش از هر چیز طراح باید از خواسته ها و شرایط زندگی جامعه هدف آگاهی کامل داشته باشد.جغرافیا یکی از عواملی است که در شرایط زندگی تاثیر مستقیم دارد و می تواند در کابرد و فرم ظروف نیز تاثیر گذارد.علاوه بر این عناصر گشتالت نیز می تواند در کاربرد ظروف در مناطق مختلف جغرافیایی تاثیر به سزایی بگذارد. هدف اصلی این پژوهش بررسی و تحلیل فرم ظروف لوله دار عصر آهن تپه سیلک کاشان و تپه مارلیک رودباراست.این پژوهش سعی بر آن دارد با نگاهی توصیفی-تحلیلی و بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای و تحلیل کاربرد ظروف لوله دار با توجه به تغییر عناصر گشتالت را مورد مطالعه قرار دهد. نتایج نشان میدهد که ظروف لوله دار از نظر سبک بسیار موزون و متناسب ساخته شده اند و یکی از زیبا ترین شکل های ظروف دوران پیش از تاریخ ایران به شمار می آیند در طول دوران عصر آهن خصوصا در فاز های I و II با مواد مختلف سفال،نقره و مفرغ ساخته و پرداخته شده اند که گونه ی سفالی آن ها مورد تحقیقاتی این مقاله می باشد و همچنین این گروه بیشتر از نوع فلزی مورد استفاده بوده است.به لحاظ فرمی در عناصر گشتالت این ظروف در دو منطقه ی سیلک و مارلیک تفاوت های زیادی دیده می شود.وجود لوله در ظروف لوله دار ،یکی از ویژگی های عمده است که آنها را از دیگر ظروف متمایز می کند.لوله ها معمولا به دو صورت دیده می شوند .

کلیدواژه ها:

تمدن های باستانی ، عصر آهن ، ظروف لوله دار ، تپه سیلک ، تپه مارلیک