تأثیر ساماندهی قرارگاه های رفتاری بر ارتقاء فرهنگ شهرنشینی (نمونه موردی : بلوار چمران شیراز)

رشد شهرنشینی و صنعتی شدن جوامع شهری بدون در نظر گرفتن توسعه فرهنگ شهرنشینی، مشکلات گسترده ای را در شهرها به وجود آورده است از طرفی تعاملات اجتماعی را که در مکان های عمومی شهری و قرارگاه ها اتفاق می افتد را نیز تحت الشعاع قرار داده است. از طرفی رفتارهای مردمی در فضاهای شهری تعیین کننده ی شاخص های فرهنگی هر شهر می باشند. ازاین رو، پرداختن به چگونگی این رفتارها به نوعی ریشه یابی گرفتاری هایی است که ما امروز در شهرها با آن ها دست به گریبانیم. به سخن دیگر، آنچه نشان گر فرهنگ شایان و آموخته های پرورشی ساکنان یک شهر است، همانا رفتارهای خواسته یا ناخواسته ی آن ها در شهر است. قرارگاه های امروزی که درگذشته ماهیت کالبدی همانندی نسبت به امروز داشته اند، اما نوع فعالیت های آن ها و به دنبال آن نوع رفتار افراد در آن ها تغییریافته است؛ به همان گونه که جمعیت شهرهای ما نیز تغییریافته و پیامد مهاجرت های وسیع، انتقال رفتارهای غیر مدنی به شهرهای بزرگ است. در این نوشتار، با روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و شیوه های مرور متون، منابع و اسناد تصویری در بستر مطالعات کتابخانه ای و همچنین از روش تحقیق موردی و شیوه های تحقیق مشاهده در بستر مطالعات میدانی بهره گرفته شده و کوشیده شده است که به بررسی رابطه ساماندهی قرارگاه ها با بهبود مناسبات اجتماعی شهروندان و ارتقا فرهنگ شهرنشینی موردبحث قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ شهرنشینی ، قرارگاه های رفتاری ، بلوار چمران شیراز