مدیریت آلاینده دی اکسید کربن با استفاده از منطق فازی

حفظ و تعادل زیست محیطی، از جمله ارکان توسعه پایدار است. در این مقاله با کمک منطق فازی الگویی برای پایش آلاینده های صنعت به تفکیک منطقه به همراه یک مطالعه موردی شامل پایش آلاینده دی اکسید کربن در صنایع پیرومتالورژی تولید آهن و فولاد، تولید آلومینیم، تولید روی و تولید سرب در برخی از مناطق جهان در دسامبر سال 2002 ، ارایه می شود؛ بطوریکه مشخص می شود کدام صنعت درکدام منطقه در تولید کدام آلاینده به چه میزان با محیط زیست، سازگار است. برای سنجش سازگاری با محیط زیست ابتدا مجموعه صنایع، مجموعه مناطق، مجموعه آلاینده ها و مجموعه سازگاری با محیط زیست تعریف شده و سپس برای محاسبه درجه عضویت اعضای مجموعهسازگاری با محیط زیست، تابع عضویت سازگاری با محیط زیست تعریف می شود. با درجه بندی صنایع مختلف در مناطق مختلف در ایجادآلاینده های مختلف به صورت ارقامی پیوسته، سازگاری با محیط زیست صنایع مختلف در تولید آلاینده مختلف در مناطق مختلف، به طور دقیق و صحیح مقایسه می شود. با توجه به درجه سازگاری با محیط زیست در مکان، نوع آلودگی و صنعت مرتبط، کمترین درجه سازگاری بامحیط زیست باید در اولویت اول بررسی قرار گیرد. در مطالعه موردی انجام شده، بدون احتساب ضریب منطقه، صنعت تولید آلومینیم کشوری در قاره آمریکا، عضو C241در دسامبر سال 2002 با درجه سازگاری با محیط زیست برابر با0/0559 بحرانی ترین شرایط را در تولید آلایندههوا، دی اکسید کربن، دارد در حالیکه با احتساب ضریب منطقه، صنعت تولید فولاد کشوری در خاور دور، عضو C121 ، در دسامبر سال 2002 بادرجه سازگاری با محیط زیست برابر با0/0655 بحرانی ترین شرایط را در تولید آلاینده هوا، دی اکسید کربن، دارد. بنابراین بایستی تمرکزبیشتری بر روی کنترل آلاینده دی اکسید کربن در صنعت فولاد کشوری در خاور دور، صورت گیرد

کلیدواژه ها:

پایش ، صنعت ، هیدرومتالورژی