ارزیابی میزان حداکثر درجه حرارت برای تولید هیدروکربن سنگ منشأ پابده در میدان نفتی گچساران واقع در فروافتادگی دزفول

امروزه تعیین واحدهای سنگ منشا جهت تفسیر خصوصیات حوضه های رسوبی در شرکت نفت متداول است. هدف از این مطالعهبررسی و مقایسه توان هیدروکربن زایی سازند پابده در چاه گچساران در ناحیه فروافتادگی دزفول است. بدین منظور بررسی سازندپابده به عنوان پتانسیل سنگ منشأ با مطالعه تعداد 3 نمونه از مغزه های به دست آمده در ناحیه مورد مطالعه انجام شد. بررسیتغییرات پارامتر (S(1)+S(2 و مقدار ماده آلی (TOC) نشان می دهد که سازند پابده در چاه گچساران به عنوان سنگ منشأ توان تولید هیدروکربن زایی متوسط را داراست. بر اساس دیاگرام شاخص هیدروژن (HI) در مقابل بلوغ حرارتی و پختگی، محتوای کروژن این سازند عمدتاً نوع II می باشد. هم چنین با بررسی بلوغ حرارتی مشخص شد که این سازند به پختگی کافی برای تولید هیدروکربور نرسیده و وارد پنجره نفت زایی نشده است.

کلیدواژه ها:

حداکثر درجه حرارت ، سنگ منشأ ، سازند پابده ، چاه گچساران ، فروافتادگی دزفول ، کروژن