نقض حقوق بشر در تحریم های بین المللی بر صنعت هواپیمایی ایران

یکی از تحولات برجسته درصد سال گذشته ، گسترش صنعت هواپیمایی ورشد حمل ونقل وبارومسافران بوده است که مزیت های فراوانی داردو اعمال تحریم های ایالات متحده آمریکا وکشورهاای غربی علیه صنعت حمل ونقل هوایی وهوانوردی کشوری جمهوری اسلامی ایران ازاواخر دهه هشتاد وتشدیدواستمرار تحریم های مذکورتاکنون به بهانه های واهی ازجمله حمایت ایران ازتروریسم وموضوع انرژی هسته ای علی رغم تلاش وافرمتخصصان وکارشناسان داخلی به منظوربه حداقل رساندن آثارسوء ناشی ازتحریم های یادشده که جنبه های هوشمندی ورویکردانسانی درآن ها رعایت نشده ، تاثیرهای منفی برایمنی فعالیت های هوانوردی کشوری ایران به جاگذاشته است. تحریم های بین المللی برهواپیمایی ایران درسه دهه اخیرنشان دهنده این است که دولت امریکا خودرامنادی حقوق بشرو توجه به قوانین بین المللی معرفی کرده است. این کشوربااعمال این تحریم های غیرقانونی منجربه نقض گسترده حقوق بشر وبی توجهی به حقوق بین الملل درزمینه حمل و نقل هوایی شده است. دراین مقاله سعی شده است به بررسی نقض حقوق بشردرتحریم های بین المللی برصنعت هواپیمایی ایران پرداخته شود. غیرقانونی ونامشروع بودن این تحریم ها علیه جمهوری اسلامی ایران ازنظر حقوق بین الملل وبااستناد به مفاد کنوانسیون شیکاگو، منشور ملل متحد، تنافی تحریم با آزادی تجارت، حق فعالیت اقتصادی وحق تعیین سرنوشت ملت ها و... که نقض آشکار کنوانسیون شیکاگو وتهعدات بین المللی آن هاست به اثبات رسانده شود.

کلیدواژه ها:

تحریم های بین المللی ، حقوق بشر ، کنوانسیون شیکاگو ، سازمان هواپیمایی کشوری