بررسی رابطه بین نگرش به ایمنی با عوامل جمعیت شناختی و رفتارهای ایمن کارکنان تولیدی شرکت سایپا

سالانه هزاران نفر جان خود را بر اثر حوادث شغلی در محیط کارشان از دست می دهند. طبق آمار رسمیI.L.O در سال 2006 حدود 90 % علل بروز حوادث شغلی اعمال و رفتارهای نا ایمن می باشد. نگرش منفی نسبت به ایمنی پیش بینی کننده های میزان حوادث شغلی می باشند. تحقیق مذکور جزء مطالعات کاربردی، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد که بصورت مقطعی انجام شده است. به منظور بررسی نگرش کارکنان به ایمنی از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. به منظور اندازه گیری رفتارهای ایمنی کارکنان از روش مشاهده رفتارهای آنها استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل کارکنان سالنهای تولیدی و پشتیبانی شرکت خودروسازی سایپا که مستقیما می باشد از اینرو تعداد 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. برای تعیین روایی پرسشنامه از نظر خبرگان و برای تعیین اعتبار آن از آلفای کرانباخ استفاده گردید که میزان آن برابر شد. 0.88روشهای آماری مورد استفاده در این تحقیق همبستگی پیرسون، اسپیرمن و آزمون استودنت در T سطح اطمینان 95 % بوده است. نتایج این تحقیق نشان داد که میزان نگرش کارکنان تولیدی شرکت سایپا نسبت به ایمنی در حد قابل قبولمی باشد. همچنین میزان رفتارهای ایمنی کارکنان نیز در حد قابل قبول می باشد. از تایج دیگر تحقیق می توان به این موضوع اشاره کرد که از بین عوامل جمعیت شناختی مورد بررسی در این تحقیق (سن، تحصیلات و وضعیت استخدامی) فقط همبستگی آشکار و مثبت بین سن و نگرش کارکنان به ایمنی وجود دارد و 2 عامل دیگر یعنی تحصیلات و وضعیت استخدامی با نگرش به ایمنی کارکنان رابطه معنی داری وجود ندارد از اینرو افزایش آگاهی پرسنل (مدیریت دانش ایمنی)، بهبود نظام انگیزشی (تشویق و تنبیه)، مدیریت مشارکت ایمنی کارکنان، ایجاد توازن و تعادل در کار و زمان (زمان سنجی مجدد) و ریشه یابی علل تعارضات بین اهداف ایمنی و عملیاتی می تواند به عنوان پیشنهاداتی جهت ارتقاء سطح نگرش کارکنان به ایمنی و در نهایت کاهش زمینه های بروز رفتارهای ناایمن مطرح گردند.

کلیدواژه ها:

ایمنی ، نگرش ، رفتار ، حادثه ، خطر