بررسی امکان استفاده از دوزهای کاهش یافته سموم علف کش در مبارزه زودپس رویشی با علف های هرز مزارع کشت جدید نیشکر

آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 8 تیمار و در 4 تکرار اجرا شد. تیمارها شامل علف کش های مرسوم در مزارع نیشکر خوزستان شامل متریبوزین+ تبوتیورون، آترازین+ متریبوزین، آترازین+ تبوتیورون و متریبوزین در دو مقدار دوز کامل و دوز کاهش یافته (50 درصد)، بودند. سمپاشی توسط سمپاش تراکتوری انجام شد. نتایج نشان داد که اگرچه دوزهای کامل ترکیبات مورد اشاره (بجز تیمار آترازین+ تبوتیورون) کنترلی بالاتر از 95 درصد را برای مدت 5 ماه پس از اعمال تیمار بر علف های هرز نشان داد ولی تیمارهای با دوز کاهش یافته مانند ترکیب متریبوزین+ تبوتیورون به نسبت 1+1/5 کیلوگرم، متریبوزین میزان 1/5 کیلوگرم و ترکیب آترازین+ متریبوزین به نسبت 1/5+1 کیلوگرم در هکتار نیز به ترتیب با 94/25، 89 و 84 درصد کنترل با این ترکیبات در یک گروه آماری قرار گرفت و کنترل قابل قبولی داشتند. نتایج شمارش علف های هرز در دو مرحله بررسی نیز نشان می دهد که تیمار متریبوزین+ تبوتیورون به نسبت 1+1/5 کیلوگرم کنترل قابل قبولی در محدوده تیمارهای با دوز کامل داشته است. لذا به نظر می رسد کاربرد دوزهای کاهش یافته در ابتدای فصل می تواند به جلوگیری از هدر رفت سم از طریق تجزیه و آبشویی کمک کرده و میانگین مصرف علف کش در هکتار را تا حد 50 درصد کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

دوزهای کاهش یافته ، علف کش ، متریبوزین ، نیشکر