بررسی اثرات سامانه های مختلف خاک ورزی بر سرنوشت چند علف کش مورد استفاده در گندم

به منظور مطالعه ی سرنوشت علف کش های مورد استفاده در گندم در سامانه های خاک ورزی مختلف و بررسی اثر بقایای احتماالی به جای مانده از آنها در این شرایط بر روی گیاه ذرت کشت شده پس ازگندم، این آزمایش در سال زراعی 1390 به روش زیست سنجی در مزرعه و گلخانه گروه زراعت و اصلاح نباتات پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران اجراء شد. تیمارهای خاک ورزی شامل خاک ورزی مرسوم، کم خاک ورزی و بدون خاک ورزی بود. زمان سمپاشی برای همه ی علف کش ها مرحله پنجه زنی کامل گندم انتخاب شد. گیاهان محک آزمایشات زیست سنجی شاهی ( Lepidium sativum ) و ذرت( Zea mays ) در نظر گرفته شد. صفات مورد مطالعه درصد جوانه زنی شاهی و وزن خشک و ارتفاع شاهی و ذرت بود. نتایج نشان داد که میزان تجزیه علف کش با کاهش میزان خاک ورزی ارتباط مستقیم داشته و در سامانه بدون خاک ورزی در حداکثر میزان خود قرار دارد. عموما به ترتیب علف کش های لنتور، شوالیه و توتال بیشترین میزان ماندگاری را نشان دادند و بنابراین ممکن است به محصول حساس بعدی در تناوب آسیب بزنند. هر چند گیاه ذرت تحمل بسیار خوبی نسبت به بقایای توتال در خاک نشان داد. از طرف دیگر علف کش های برومایسید ام آ و گرانستار + تاپیک ماندگاری بسیار اندکی در خاک داشته و بعید به نظر می رسد که باعث ایجاد مشکلات بقایا در تناوب شوند.

کلیدواژه ها:

زیست سنجی ، تجزیه علف کش ، بدون خاک ورزی ، کم خاک ورزی