بررسی امکان کاربرد برخی از علف کش های دو منظوره در پنج گونه چمن پوآ، مرغ، چچم، فستوکا و دایکوندرا

به منظور بررسی کارایی برخی از علف کش های دو منظوره در چند گونه چمن، پژوهشی در سال 1390 در بخش تحقیقات علف های هرز موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور در گلخانه انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. عامل اول علفکش در چهار سطح : نیکوسولفورون (SG 4%) که 1/5 لیتر از ماده تجاری در هکتار، سولفوسولفورون (DF 75%) که 27 گرم از ماده تجاری در هکتار و مت سولفورون متیل + سولفوسولفورون (75% + 15% WG) که 40 گرم از ماده تجاری در هکتار و شاهد بدون علفکش بود. عامل دوم 5 گونه چمن: پوآ (Poa pratensis)، مرغ (Cynodon dactylon)، چچم (Lolium perenne)، فستوکا (Festuca rubra) و دایکوندرا (Dichondra micrantha) بود. مقایسه میانگین تغییرات وزن خشک گونه های چمن نشان داد که پوآ، مرغ، چچم، فستوکا و دیکوندرا با وزن خشک به ترتیب 88/37، 80/66، 79/83، 77/12 و 7/65 درصد (نسبت به شاهد بدون علفکش) متحمل ترین گونه های چمن نسبت به علفکش های مورد بررسی بودند. در بین علفکش ها نیز سولفوسولفورون و نیکوسولفورون با وزن خشک 76/36 و 56/95 درصد (نسبت به شاهد بدون علفکش) به ترتیب کمترین و بیشترین اثر را بر گونه های چمن داشتند. بر اساس نتایج بررسی حاضر، علفکش سولفوسولفورون به علت خسارت ناچیز به گونه های چمن مورد آزمایش، بهترین تیمار علفکش و پوآ به عنوان متحمل ترین گونه چمن معرفی می شود.

کلیدواژه ها:

گونه چمن ، کنترل شیمیایی ، زیست توده