بررسی تحمل ارقام گندم به علف کش سولفوسولفورون (75%)+ مت سولفورون متیل(15%) در کرج

به منظور بررسی میزان تحمل ارقام گندم به علف کش سولفوسولفورون + مت سولفورون متیل، آزمایشی طی سال 92-1391 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی بشکل فاکتوریل با 15 تیمار و چهار تکرار در مشکین دشت کرج اجرا شد. دو عامل رقم (پیشگام، پیشتاز، اوروم، زارع و میهن) و سه مرحله رشدی ( مراحل 13، 16 و 31 زادوک) در نظر گرفته شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد، که اثر عوامل رقم، مرحله رشدی و اثرات متقابل آنها بر صفات وزن خشک ریشه و اندام هوایی گندم معنی دار شد(0/01 =p ). مطابق نتایج مقایسات میانگین درصد کاهش وزن خشک گندم (ریشه و اندام هوایی) نسبت به شاهد بدون سمپاشی، رقم زارع حساسیت کمتری نسبت به کاربرد علف کش در مقایسه با سایر ارقام نشان داد. عکس العمل سایر ارقام نسبتا مشابه بود. حساسیت مرحله پایان پنجه زنی نسبت به دو مرحله زادوک13 و زادوک16 به کاربرد علف کش کمتر بود. مقایسات میانگین اثرات متقابل رقم*مرحله رشدی حاکی از آن بود که در مراحل رشدی سه برگی (زارع و پیشگام)، شش برگی (پیشتاز) و انتهای پنجه زنی (اوروم، زارع و پیشگام) تحمل بیشتری نسبت به کاربرد علف کش داشتند. براساس نتایج مربوط به درصد کاهش عملکرد گندم نسبت به شاهد بدون علف کش پیشتاز متحمل ترین رقم نسبت به کاربرد علف کش بود.

کلیدواژه ها:

علف کش ، سولفونیل اوره ، وزن خشک ، مرحله رشدی