افزایش کارآیی برخی از علف کش های پس رویشی چغندر قند (Beta vulgaris L.) و تاثیر آن بر عملکرد کمی و کیفی محصول و کنترل علف های هرز

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 325

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IRANWEED06_075

تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1397

چکیده مقاله:

به منظور افزایش کارآیی برخی از علف کش های پس رویشی چغندر قند، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل؛ نحوه کاربرد علف کش در دو سطح (کاربرد یک مرحله ای و چند مرحله ای) ، علف کش های مختلف (کلریدازون + دسمدیفام، دسمدیفام + فنمدیفام + اتوفومسات، و کلریدازون + (دسمدیفام + فنمدیفام + اتوفومسات)) و ماده افزودنی در چهار سطح (بدون ماده افزودنی، آمونیوم سولفات، آدیگور و سیتوگیت) بود. نتایج نشان داد کاربرد چند مرحله ای کلریدازون + دسمدیفام به همراه آدیگور به ترتیب با عملکرد ریشه و شکر 110/29 و 16/82 تن در هکتار بیشترین و کاربرد چند مرحله ای دسمدیفام + فنمدیفام + اتوفومسات بدون ماده افزودنی به ترتیب با عملکرد ریشه و شکر 50/07 و 7/64 تن در هکتار کم ترین عملکرد ریشه و شکر را داشتند. همچنین نتایج نشان داد کاربرد یک مرحله ای کلریدازون +(دسمدیفام + فنمدیفام + اتوفومسات) به همراه آدیگور با درصد قند 17 بیشترین و کاربرد چند مرحله ای دسمدیفام + فنمدیفام + اتوفومسات به همراه آدیگور با درصد قند 11/74 کم ترین درصد قند را در بین تیمارها داشتند. کاربرد چند مرحله ای کلریدازون + دسمدیفام به همراه آدیگور و سیتوگیت و همچنین کاربرد یک مرحله ای کلریدازون + دسمدیفام به همراه آدیگور با کنترل کامل علف های هرز بیشترین و کاربرد یک مرحله ای دسمدیفام + فنمدیفام + اتوفومسات بدون ماده افزودنی با کنترل 50 درصدی کم ترین کارآیی را در کنترل علف های هرز داشتند.

نویسندگان

عبدالله درپور سرخ سرایی

دانشجوی کارشناسی ارشد شناسایی و مبارزه با علف های هرز دانشگاه فردوسی مشهد

مهدی راستگو

عضو هییت علمی دانشگاه فردوسی مشهد

کمال حاج محمد نیا قالیباف

عضو هییت علمی دانشگاه فردوسی مشهد