بررسی خطای نسبی روش های نمونه برداری علف های هرز از نظر غنای گونه ای در مزارع گندم

ارزیابی دقیق تراکم و غنای گونه ای علف های هرز، نیازمند روش های نمونه گیری مناسب می باشد. به منظور بهینه نمودن روش های نمونه برداری در مزارع، سه مزرعه یک هکتاری گندم در سه منطقه استان کرمانشاه بررسی شد. ابتدا مزارع به روش شبکه بندی نمونه برداری شدند. آزمایش با 9 تیمار روش های نمونه برداری در سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل الگوی سیستماتیک W به ترتیب با پنج، نه، سیزده، هفده و بیست و پنج نمونه، الگوی سیستماتیک با دو W پیوسته به ترتیب با نه، هفده و بیست و پنج نمونه و الگوی سیستماتیک با سه W پیوسته و با 13 نمونه بودند. تراکم و غنای گونه ای در هر روش تعیین شد. خطای نسبی پیش بینی شده نسبت به نمونه واقعی محاسبه گردید. نتایج نشان داد که بیشترین غنای گونه ای با استفاده از روش نمونه برداری 25 نمونه با دو W و میزان خطای 0/58 بدست آمد.

کلیدواژه ها:

الگوی سیستماتیک ، علف هرز ، غنای گونه ای ، نمونه برداری