افزایش کارایی برخی علف کش های پس رویشی چغندر قند (Beta vulgaris L.) با استفاده از مواد افزودنی و کاربرد چند مرحله ای

افزایش کارایی علف کش های پس رویشی نیازمند کاربرد مواد افزودنی بصورت مخلوط در مخزن و یا به کار رفته در ساختار فرمولاسیون می باشد. آزمایشی به منظور ارزیابی اثر ماده افزودنی (بدون ماده افزودنی (شاهد)، آمونیوم سولفات، آدیگور و سیتوگیت)، نحوه کاربرد علف کش (کاربرد یک مرحله ای و چند مرحله ای علف کش) و علف کش (کلریدازون + دسمدیفام، بتانال پروگرس و کلریدازون + بتانال پروگرس) بر کارایی علف کش در مزارع چغندر قند به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. نتایج این مطالعه نشان داد که کاربرد چند مرحله ای کلریدازون + دسمدیفام به همراه آدیگور بیشترین کارایی کنترلی و بیشترین عملکرد چغندر قند را داشت. از طرف دیگر، کاربرد چند مرحله ای بتانال پروگرس بدون ماده افزودنی کم ترین میزان عملکرد ریشه و کاربرد یک مرحله ای بتانال پروگرس به همراه آمونیوم سولفات کمترین کارایی کنترلی را داشت.

کلیدواژه ها:

آدیگور ، آمونیوم سولفات ، دسمدیفام ، سیتوگیت ، کلریدازون