همکاری هسته ای - تسلیحاتی و اتحاد استراتژیک میان آمریکا - اسراییل

در این مقاله تلاش شده است تا اهداف پنهان و آشکار همکاری های استراتژیک هسته ای و فروش تسلیحاتی میان آمریکا و اسراییل را مورد بررسی قرار دهیم. ایالات متحده در ابتدای تاسیس دولت اسراییل، به دلایل استراتژیک و اجرای سیاست های درازمدت خود در خاورمیانه به سرمایه گذاری سیاسی، نظامی و اقتصادی در این سرزمین پرداخته است. از نظر نئورئالیست ها از جمله کنث والتز، برخلاف نظریه اسکان سیگن، سلاحهای هسته ای مناسبترین و کارآمدترین سلاحی است که به دلیل عواقب تخریبی و کشتار دسته جمعی «ایجاد بازدارندگی» (Deterrence) می کند. استراتژی «موازنه تهدید» آمریکا و اسرائیل علیه دولتهای خاورمیانه نیز ترکیبی از بازدارندگی و تهاجمی بوده است. پژوهش حاضر قراردادهای مختلف هسته ای آمریکا با دولت اسراییل به عنوان بزرگترین هم پیمان آن در خاورمیانه را براساس اسناد و مدارک معتبر مورد تجزیه و تحلیل قرار میدهد. استراتژی «ابهام هسته ای» اسراییل بحران و منازعه را در منطقه خاورمیانه افزایش می دهد و در عوض از «دومینوی هسته ای» در این منطقه جلوگیری به عمل خواهد آورد. هر انتقال تسلیحاتی عمده به اسراییل یک درخواست جدید از سوی دولتهای عرب برای تسلیحات اضافی آمریکا به منظور بازدارندگی و اصل «معمای امنیت» (Security Dilemma) در منطقه خاورمیانه فراهم می سازد. بدین ترتیب، براساس بررسی آماری خاورمیانه بزرگترین مسابقه تسلیحاتی جهان را به خود اختصاص داده است که این وضعیت در راستای منافع استراتژیک مشترک میان آمریکا و اسراییل ارزیابی می گردد.

کلیدواژه ها:

همکاری هسته ای ، منافع استراتژیک ، بازدارندگی ، خاورمیانه ، مسابقه تسلیحاتی