یک حسگر الکتروشیمیایی حساس جدید مبتنی بر الکترود خمیر کربنی اصلاح شده با نانوکامپوزیت نیکل- نانولوله کربنی چندجداره و نانوذرات تیتانیوم دی اکسید برای تعیین الکتروشیمیایی دوپامین
محل انتشار: هفتمین کنفرانس بین المللی شیمی و مهندسی شیمی
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 612
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IRCCE07_104
تاریخ نمایه سازی: 3 شهریور 1399
چکیده مقاله:
موضوع و هدف: دوپامین نوعی انتقال دهنده عصبی است که به عنوان یک پیامرسان شیمیایی مهم بین سلول های مغزی عمل میکند. این ماده شیمیایی برای بسیاری از رفتارهای روزانه ما مهم است. به عنوان مثال، در پاداش، انگیزه، حافظه، توجه و تنظیمحرکات بدن و همچنین آنچه می خوریم، نحوه یادگیری و حتی اینکه آیا ما به مواد مخدر معتاد هستیم، نقش دارد. غلظت خیلیکم یا بیش از حد آن میتواند منجر به طیف گستردهای از مشکلات سلامت شود که برخی از آنها مانند بیماری پارکینسون، جدیهستند. از این رو، تشخیص دوپامین توسط یک روش کارامد، ساده، حساس و سریع از اهمیت بالایی برخوردار است.روش تحقیق: به این منظور در این تحقیق، یک حسگر الکتروشیمیایی مبتنی بر الکترود خمیر کربن اصلاحشده با نانوکامپوزیتنیکل- نانولوله کربنی چندجداره و نانوذرات تیتانیوم دی اکسید (Ni-MWCNT/TiO(2)/CPE) برای تعیین دوپامین ساخته شد.تکنیک های ولتامتری چرخه ای و ولتامتری پالس تفاضلی برای آنالیز خصوصیات الکترود اصلاح شده پیشنهادی (Ni-MWCNT/TiO(2)/CPE)، تعیین کمی دوپامین و بهینه سازی پارامترهای PH ، سرعت روبش و حساسیت به کار رفتند.دستاوردهای مقاله: بر اساس نتایج بدست آمده از آزمایشات و مقایسه الکترود برهنه و الکترود اصلاح شده (Ni-MWCNT/TiO(2)/CPE)، به وضوح می توان دریافت که اصلاح سطح الکترود برهنه با اصلاح کننده سبب بهبود پاسخ جریان، محدوهخطی، حد تشخیص، پایداری و تکرارپذیری شده است. منحنی کالیبراسیون حسگر آماده شده موردنظر برای اکسیداسیون دوپامیندر محدوده غلظت 6-0 میکرومولار پاسخ خطی خوبی با حد تشخیص 21 میکرومولار را نشان داد، که کاملا رضایت بخش بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
الهام رسولی
دانشجوی کارشناسی ارشد، مرکز تحقیقات سوخت های زیستی و انرژی های تجدیدپذیر، گروه بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، ایران
مصطفی رحیم نژاد
دانشیار، مرکز تحقیقات سوخت های زیستی و انرژی های تجدیدپذیر، گروه بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، ایران
هدی ازوجی
دانشجوی دکتری، مرکز تحقیقات سوخت های زیستی و انرژیهای تجدیدپذیر، گروه بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، ایران