ارزیابی و بررسی مروری روش های آسیب پذیری و بهسازی لرزه ای ساختمان های مصالح بنایی

زلزله های بزرگ و مخرب اخیر ایران علاوه بر خسارت جانی و مالی که بر جای گذاشته، باز نگری بر اصول آیین نامه و روش های طراحی و ساخت را غیر قابل اجتناب ساخته است. بررسی آمار مرگ و میر و انهدام در ساختمان ها موید این مطلب است که ساختمان های مصالح بنایی بیشترین صدمات ناشی از زلزله را به خود دیده است. در کشور ما وقوع زلزله درمناطق روستایی و برخی مناطق شهری بدلیل عدم استحکام بناهای موجود که اکثرا فاقد سیستم سازه های مقاوم در برابر زلزله هستند، همواره با خسارتهای جبران ناپذیر جانی همراه بوده است. مقاوم سازی این ساختمان ها بایستی از دو جنبه مد نظر قرار گیرد، اول اینکه این مقاوم سازی دارای عملکردی در حد سطح عملکرد ایمنی جانی براساس دستورالعمل بهسازی لرزه ای ایران باشد؛ و دوم اینکه هزینه آن متناسب با درآمد قشر آسیب پذیر باشد. این موضوع سبب استقبال از آن و حل عمده ترین آسیب حاصل از زلزله در این مناطق می گردد. از جنبه دیگر در برخی از این ساختمان ها از جایگزینی آنها با ساختمان های جدید مقاوم در برابر زلزله عموما به خاطر دلایل هنری، تاریخی، اجتماعی واقتصادی چشم پوشی می شود.جایگزینی کامل ساختمان ها در یک منطقه مشخص همچنین منجر به تخریب برخی از پیوندهای اجتماعی وانسانی می گردد.انرژی، پس تنیدگی آرماتور در دیوار، استفاده از الیاف پلیمیری FRP الیاف هوشمند SMA و استفاده از اتصال نبشی شکل با پروفیل ناودانی در سازه های بنایی مورد استفاده قرار گرفته استاز این رو مقاوم سازی وبهسازی لرزه ای ساختمان های موجود و آسیب دیده شرط اصلی اینگونه ساختمان ها می باشد. در ین مقاله به بررسی مکانیزم آسیب پذیری ساختمان های بنایی در برابر زلزله پرداخته وسپس مجموعه ای از روش های سنتی و نوین و در عین حال کاربردی مورد استفاده در کشورهای پیشرفته دنیا در مقاوم سازی سازه های بنایی از جملهکاربرد قاب های فولادی، استفاده از کلاف های افقی و قایم در دیوار، پوشش بتن مسلح روی دیوار، استفاده از میراگرهای انرژی، پس تنیدگی آرماتور در دیوار، استفاده از الیاف پلیمیری FRP الیاف هوشمند SMA و استفاده از اتصال نبشی شکل با پروفیل ناودانی در سازه های بنایی مورد استفاده قرار گرفته است

کلیدواژه ها:

زلزله ، بهسازی لرزه ای ، آسیب پذیری ، مقاوم سازی ، ساختمان های بنایی