ارزیابی تغییرات عمر خستگی آسفالت رویه و عمر شیارشدگی بستر روسازی انعطاف پذیر با تغییر ضخامت و سختی لایه های روسازی به روش اجزاء محدود با نرم افزار ABAQUS

در طراحی یک روسازی، ارزیابی دقیق عمر روسازی می تواند در پذیرش طرح و اختصاص هزینه های دوره عمر بسیار کارآمد باشد. پس از ارائه روش مکانستیک – تجربی در روسازی، پیشبینی عمر روسازی بر اساس تعداد محور 8/2 تنی استاندارد عبوری تا وقوع خرابی ترک خستگی رویه یا شیارشدگی بستر صورت می گیرد. به منظور بررسی عمر خستگی آسفالت رویه و شیارشدگی بستر 12 هندسه مختلف با تحلیل الاستیک خطی در نظر گرفته شده است و مقادیر کرنش کششی تار پایین لایه آسفالت رویه جهت بررسی عمر خستگی آسفالت و کرنش فشاری قائم روی خاک بستر جهت بررسی عمر شیارشدگی بستر روسازی بر اساس روابط ارائه شده توسط انستیتو آسفالت مورداستفاده قرار گرفت. بررسی های صورت گرفته در دو آب وهوای معتدل و گرم انجام گرفت. بر اساس نتایج حاصله در همه مدل های موردبررسی، خرابی خستگی آسفالت، خرابی بحرانی است. همچنین عملکرد روسازی در آب وهوای معتدل با هردو نوع بستر نرم و متوسط نسبت به آب وهوای گرم با بستر نرم و متوسط بهتر است، ضمن اینکه تاثیر افزایش سختی بستر از حالت نرم به متوسط در آب وهوای معتدل نسبت به گرم در افزایش عمر روسازی بیشتر است. در تعیین عمر خستگی آسفالت و شیارشدگی بستر تاثیر افزایش ضخامت آسفالت رویه از افزایش ضخامت اساس و زیراساس بیشتر است. تعداد محور 8/2 تنی استاندارد عبوری در 12 مدلساخته شده تا وقوع خرابی خستگی آسفالت رویه حدود 0/59-19/5 میلیون و تعداد محور عبوری تا وقوع خرابیشیارشدگی بستر حدود 4-196/8 میلیون است. افزایش سختی بستر یا آسفالت عمر خستگی را 2/59-66/78 درصد و عمر شیارشدگی را 35/77-94/66 درصد افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

عمر خستگی آسفالت ، عمر شیارشدگی بستر ، محور 8/2 تنی استاندارد ، ABAQUS