بررسی راهکارهای عملی بهینه سازی مصالح در راستای اهداف توسعه پایدار

مصالح ساختمانی پایدار از جمله مواردی است که تاثیر چشمگیری بر محیط زیست دارد و می تواند مشکلات ناشی از صنعت ساختمان در محیط زیست را کاهش دهد. با توجه به دستاوردها و تحولات با ارزش در تولید مصالح در سال های اخیر، مشکلات پیچیدهای در عرصه محیط زیست رخ داده است که منجر به افزایش مصرف انرژی، تولید زباله و تولید مقدار زیادی از CO2و انتشار گازهای گلخانه ای شده است. این مشکلات به دلیل عدم مطابقت مصالح جدید با استانداردهای مصالح پایدار و بکارگیری آن در ساختمان سازی بوجود آمده است. این شرایط اهمیت شناخت دقیق تر ویژگی مصالح پایدار و ضرورت شناخت راهکارهای عملی دستیابی به آن را پدیدار ساخته است تا جامعه را به اهداف پایداری زیست محیطی نزدیک کند. در این پژوهش بر اساس مطالعات کتابخانه ای و روش تحقیق توصیفی-تحلیلی، به ویژگی های ممتاز مصالح پایدار از دیدگاه های مختلف با نگاه زیست محیطی پرداخته شده و معیارهایی چون مصالح بومی، بازیافتی، تجدیدپذیر که در تمام دیدگاه ها تکرار شد به عنوان یک راهکار سالم و مفید و کم هزینه پیشنهاد شده است. و پس از تعریف و شناسایی آنها با مطالعه تجربیات تخصصی دیگران، راهکارهای عملی و خصوصیات فنی که برای ساخت و بهینه سازی این مصالح جهت دستیابی به مصالح پایدار بکار گرفته شده است مورد بررسی قرار می گیرد و سپس با استفاده از این راهکارها مصالحی نوین معرفی می شود که با تمام این معیارها مطابقت داشته باشد و در نهایت به صورت دسته بندی منظم در قالب جدول برای دسترس قرار دادن معماران و سازندگان ارائه می گردد. یافته های پژوهش نشان می دهد که مصالح پایدار نوینی چون بلوک های سبز، ترموود، همپکریت، چوب مایع و آیس استون می تواند با استفاده از مصالح در دسترس، بدون نیاز به نیروی کار ماهر و با فرآیند و راهکارهای ساده و سریع و انرژی کم به عنوان مصالح پایدار، مشکلات ناشی از صنعت ساختمان در محیط زیست را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

مصالح پایدار ، پایداری زیست محیطی ، راهکارهای عملی ، مصالح بومی