بررسی و ارزیابی جایگاه کودک در معماری معاصر پروژه های مسکونی (نمونه موردی: شهرسنندج)

کودکان و نوجوانان به عنوان اعضای جامعه با مجموعه ای از خواسته ها و نیازهای خاص، استفاده کنندگان محیط ساختگی هستند. نکته حائز اهمیت توجه به ورود کودکان به این پروژه است. کودکان می خواهند که اجتماعی باشند و با هم سن و سال های خود و جامعه در ارتباط باشند .همچنین آنان دوست دارند که وقت خود را در محیط های طبیعی صرف کرده وفعالیت داشته باشند. اما در معماری معاصر که اکثر خانوار ها دیگر در اپارتمان زندگی می کنند و صمیمت و وسعت فضای معماری محله ها و خانه های گذشته از بین رفته است جایگاه کودک از ان محیط پر جنب و جوش و زنده به اپارتمان های مدرن امروزی رسیده است که در معماری امروز یکی از موارد ازیاد رفته می باشد که ضرورت بررسی این جایگاه را دوچندان می نماید. هدف از این پژوهش بررسی جایگاه کودک در معماری معاصر در شهر سنندج می باشد. جهت انجام این پژوهش اقدام به شناسایی محدوده شهر سنندج شد و جهت شناخت معضلات پروژه های مسکونی در رابطه با کودکان اقدام به مصاحبه با ساکنین شهرک های نوساز شهر سنندج شد. نتایج نشان می دهد که عدم توجه به نقش کودک در معماری معاصر شهر سنندج و در نظر نگرفتن فضای مخصوص برای فعالیت کودک در اپارتمان های امروزی برای براورده کردن نیازها و فعالیت های کودکان باعث انزوا و گوشه نشینی کودکان و روی اوردن انها به بازی های کامپیوتری و فضای مجازی شده است که این عدم تحرک و برطرف نشدن نیازهای فیزیکی و روحی و روانی کودکان عواقبی را به دنبال خواهد داشت

کلیدواژه ها:

معماری کودک محور ، فضاهای دوستدارکودک ، معضلات پروژه های مسکونی ، سنندج