تجزیه و تحلیل و ارزیابی طرح مسکن مهر در کشور

مسکن در زمره اساسی ترین و حساس ترین بخش ها در برنامه ریزی توسعه ی اقتصادی و اجتماعی است .و به همراه خوراک و پوشاک از دیرباز به عنوان اصلی ترین نیازهای گروه های انسانی مطرح بوده است . مسکن به منزله ساختاری چندبعدی، علاوه بر جنبه های فیزیکی، ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی دارد که این ابعاد، کارایی و پذیرش مسکن را شکل می دهند. برنامه ریزی برای مسکن گروه های کمدرآمد، یکی از چالش های کشورهای در حال توسعه است؛ اما در بیشتر مواقع به علت محدودیت های مالی و فنی، مسکن فقط سقفی بالای سر قلمداد می شود. یکی از پرهزینه ترین سیاست های مسکن گروه های کم درآمد در ایران، طرح مسکن مهر بوده است. علاوه بر این،مهم ترین عامل تاثیرگذار در میزان رضایت مندی فرد از سکونت در یک منطقه، مسکن و شرایط محیطی آن است. امروزه با کاهش آستانه جمعیت پذیری شهرها و رو آوردن مردم و مسئولین به توسعه عمودی شهر به دلیل کمبود مسکن از طرفی و از طرف دیگر وجود محدودیت ها و امکانات رشد و توسعه شهر در جهت افقی ، ساخت مجتمع های مسکونی مسکن مهر در دستور کار قرار گرفته است. در واقع طرح مسکن مهر یکی از طرح های اصلی دولت در حوزه اقتصاد بود . شروع به کار این طرح عظم ملی و کمک همگانی رامی طلبید که پس از کش و قوس های فراوان برای نخستین با در سال 1386 شروع به کار کرد. این طرح با تمام نقاط قوت و ضعف های یکه دارد و همچنین باتمام انتقادهایی که به این طرح شده چیزی نزدیک به 7سال است که در کشور در حال اجرا است . برخی از این طرح ها در سراسر کشور کمابیش از اصول پایداری تبعیت می کنند ولی چیزی که امروز در این طرح ها مشاهده می کنیم عدم توجه به اصول پایداری است. هدف از پژوهش حاضر، تجزیه و تحلیل و ارزیابی طرح مسکن مهر در کشور است. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی بوده و گردآوری داده ها با دو شیوه کتابخانه ای و میدانی صورت گرفته است. در پایان نیز پیشنهاداتی برای کمک به اجرای طرح ها به خصوص مسکن مهر ارائه شده است

کلیدواژه ها:

گروه های کم درآمد ، ارزیابی ، طرح مسکن مهر ، سیاست های مسکن