کاربرد الگوریتم های فرا ابتکاری جهت ارایه الگوی بهینه کاربری اراضی شهری با تاکید بر الگوریتم جغرافیای زیستی BBO

امروزه یکی از مسائل مهم در مدیریت و برنامه ریزی شهری، ارائه الگو و سیاست های مناسب جهت استقرار کاربری زمین در مناطق مختلف شهر است. در واقع اساس توزیع و تخصیص کاربری ها و تعیین استانداردها و سرانههای شهری بر پایه تقسیمات فضای کالبدی شهر استوار است. نبود نظام طبقه بندی مشخص برای کاربری زمین در ایران بر آشفتگی های آن افزوده است .در راستای این نگرش ،لزوم به کارگیری رویکردهای به روز جهانی و بررسی روش های پهنه بندی محدوده های شهری به منظور بهینه سازی نظام برنامه ریزی کاربری اراضی شهرهای ما با توجه به معیارهای اصولی و دستیابی به راهکارهای مناسب در جهت ایجاد تغییرات و بهینه سازی آن همانند استفاده ازالگوریتم های فراابتکاری و هوش مصنوعی الزامی می باشد. الگوریتم های فراابتکاری سهم بسزایی را در حل تقریبی مسائل بهینه سازی دارا می باشند. یکی از الگوریتم های که در سال های جدید معرفی و استفاده شده است، الگوریتم بهینه سازی مبتنی بر جغرافیای زیستی BBO می باشد.این الگوریتم، الگوریتمی نشات گرفته شده ازطبیعت است که از اصول علم جغرافیای زیستی برای جستجو در فضای جواب استفاده می کند. از این الگوریتم برای بهینه سازی تک هدفه بسیاری از توابع معیار و حل بسیاری از مسائل بهینه سازی در جهان واقعی استفاده شده است.ما در این مقاله سعی کرده ایم الگوریتم های فراابتکاری را معرفی کرده و به مرور کارهای انجام یافته با این الگوریتم ها بپردازیم.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی شهری ، بهینه سازی ، الگوریتم های فراابتکاری ، الگوریتم جغرافیای زیستی BBO